Szklane odbicie|| Miraculous✓

Prolog

Przed sobą miałem obraz Marinette jak powoli rozpływa się przed moimi oczami pełnymi łez. Nie mogłem uwierzyć że ją straciłem.

Z każdym dniem jej obraz w mojej głowie się rozmazywał a ja zapominałem powoli jej uśmiech i śmiech.

Uczucie że już jej nie zobaczę było najgorszym jakie czułem w swoim życiu.

„Wiedziałem że pozbierać się po takim zdarzeniu nie będzie łatwe... Każde miejsce i każdy szczegół będzie mi to przypominało...
Od nikogo nie dostałem wsparcia... Przyjaciele jedynie mnie pocieszali ale co durne pocieszenie może pomóc po śmierci przyjaciółki...?”