ankara'yla bozuşuruz|texting

4

uclercagri-kötüyüm galiba
"kötüyüm galiba ve bence her şey yolunda."

cumartesi, 12:15

ekin barlas

"abla, abla." sağ tarafa döndüm. "ablişşş."

kardeşim miraç beni dürtüyordu. gözlerimi ovuşturarak ona döndüm. "efendim miraç?" dedim yorgunlukla. "acıktım." dedi.

üstüme şalımı atıp miraç'ı kucağıma aldım. "babamlar nerede?" diye sordum. "bilmiyoyum abla." dedi masumca.

evde olmamalarına şaşırdık mı? hayır.

"omlet yapıyorum?" dedim sorarcasına. miraç ise "ama salamlı olsun." dedi. tebessüm ettim ve dolaptan yumurta çıkarttım. yumurtanın yanındaki majezik kutusundan da bir tane ağrı kesici çıkarttım.

başım deli gibi ağrıyordu. "abla öğyetmenim ödev veydi." dedi.

daha anaokula yeni başlayan bebeye ne ödevi be hocam.

"tamam canım, yaparız ödevini." dedim ve yumurtayı tabağa yerleştirdim. "afiyet olsun tatlım, ben odamdayım." dedim ve miraç'ın başından öptüm. "tamam abliş." dedi.

telefonum nerdeydi?

komidinin üstünde yoktu. dün gece kızlarla baya kafayı bulmuştuk ve eve camdan girmek zorunda kalmıştım.

hemen pencerenin kenarına baktım.

telefonum ordaydı. gülümsedim ve şifresini girdim.

en üst sohbet fatih'le olan konuşmamdı.

bana ses kaydı atmıştı.

ALLAH KAHRETSİN BANA SES KAYDI ATACAK KADAR NE YAZMIŞTIM

korkarak mesajları okudum.

ben gerizekalıydım.

utançla fatih'e yani feza'ya yazdım.

ekin: merhaba (12:45)

ekin: günaydın ya da tünaydın. bilmiyorum.

ekin: fatih değilmişsin gerçekten çok üzgünüm iki hafta boyunca da car car konuştum

ekin: mesajlarım yanlış kişiye gitmiş kusura bakmayın lütfen

feza: ooo argo kraliçesine bakın

feza: süt dökmüş kediye dönmüşsün

ekin: evet beyfendi. dediğim gibi, üzgünüm.

feza: bir daha olmasın

ekin: olmaz.

-görüldü. (12:47)

ekin: DOMUZZ
(bu mesaj silindi.)

20.9.23'
bugün hiçbir şey yapasım yoktu