Dubious~

2

İçinde bulunduğu serin odaya göz ucuyla bakarak tekrar önünde ki ağlamaktan gözleri şişmiş adama baktı Başkomser Albert. Karısının aksine ortağı gerçekten üzgün ve parçalanmış gözüküyordu. Boğazını temizleyerek karşısındaki genç avukatın dikkatini üzerine çekmeyi başardı.

"Bay Dave ile en son ne zaman görüştünüz Bay Carot?"

Genç adam kafasını önüne eğip sakinleşmeye çalıştı. Bu ani ölüm hiç şüphesiz onu fazlaca etkilemişti.

"Ölmeden birkaç saat önce. Birlikte sakin bir yerlere içmeye gitmiştik. Saat 12 olmadan önce ayrıldık."

"Ayrıldığınızda sarhoş muydu?"

Carot kafasını sakince iki yana salladı.

"Hayır. Sadece 2 kadeh içmiştik. 2 kadeh şarapla sarhoş olacak biri değildi."

"Peki siz sonra nereye gittiniz?"

"Evime gitmek için arabama binmiştim fakat bilgisayarımı büromda unuttuğumu fark edince geri dönmek zorunda kaldım. Daha sonra eve gidip uyudum. Olan biteni sabah işe geldikten sonra öğrendim."

Polis kafasını sallayarak önüne döndü.

"Bay Dave ile ne zamandır ortaksınız?"

"Yaklaşık sekiz sene olmak üzereydi. Birbirimize anlayışlı davranırdık. Hatta evlendikten sonra karımla onun memleketinde yaşamaya gidicektik fakat Dave'i bırakmadığım için burada kaldık."

"Anlıyorum Bay Carot. Sizin için çok zor olmalı. Lütfen bildiğiniz herhangi bir şey varsa bana söylemekten korkmayın. Hakikate ancak bu şekilde ulaşabiliriz."

Carot kafasını salladı ama aklı hâlâ almıyordu. Kim neden ortağına böyle birşey yapmak isterdi ki?

"Haklısın Komserim ancak Dave dürüst ve oldukça başarılı bir avukattı. Birlikte çalıştığımız bunca seneye rağmen bir kere bile kalbimi kırdığını hatırlamıyorum. Kim, neden ona böyle birşey yapmak ister ki?"

"Bunu bilemeyiz Bay Carot. Belki yılların kinini taşıyan biri ya da sadece bir 'kaza'"

🍷

Arkadaslar ben bok yoluna gidiorm. Ciddiyim az okuyan varsa haber versin ona gore ciddi olim.

Bu arada bu ortagi babamin ortagindan esinlenerek yazdim. O da babami birakip Ankaraya gidememisti 😿.

Simdi bunu n'aparsaniz yapin.