" ကိုကိုက ဒီမှာနေတာလား "
" အင်း "
" ဘာလို့လဲ နေရာကျဉ်းလို့လား "
" ဟင့်အင်း ရပါတယ် နေတတ်တယ် "
" တီလေးက Saitama ကိုခဏပြန်သွားတယ် "
" အဒေါ်နဲ့နေတာလား "
"အင်း"
"မိဘတွေကျကော ?? "
"...."
ဆာဟိတစ်ယောက်မမေးသင့်တာကိုမေးလိုက်မှန်းသူ့ကိုသူသိတာကြောင့် အသံတိမ်ဝငိသွားပီ ပါးစပ်ကိုလက်လေးနဲ့အမြန်အုပ်လိုက်လေသည်။
ယိုရှီ တစ်ချက်ပြုံးကာ
" ဒီမှာ ခဏထိုင် ကိုကို မင်းသောက်ဖို့အအေးသွားယူဦးမယ် "
" ဟုတ် ဒါနဲ့ကိုကို ... "
" ဗျာ "
" စတွေ့တဲ့နေ့တုန်းကလို ကျွန်တော့ ကို ပန်ကိတ်လေးလို့ခေါ်ပါလားဟင် "
ယိုရှီအနည်းငယ် စိတ်ကျဉ်းကျပ်သွားက အနဲငယ်မျက်ခုံးတွန့်သွားသည်။
အဟက် ဒီကောင်က နဲနဲလောက်အခွင့်အရေးပေးမိရင် ကမ်းတတ်ချင်တာပဲ ။
ထိုစဉ် ဆာဟ်ိဘက်ပြန်လှည့်ပီး မျက်နှာချိုသွေးကာ ထိုင်နေတဲ့ ဆာဟိ ပုခုံးလေးအားကိုင်ပီး
" ခေါ်မှာပေါ့ ပန်ကိတ်လေးရဲ့ ပြွတ် "
နှာဖူးလေးကို အမှတ်တမဲ့ နမ်းလိုက်ကာ ထထွက်သွားတာကြောင့် ကျန်နေခဲ့တဲ့သူမှာရင် တလှပ်လှပ်နှင့် နှလုံးခုန်သံဟာ ပေါက်ထွက်မတတ်ပင်
" ရော့.... "
" ဘာအရသာလဲ "
" ပန်ကိတ်သိပ်ကြိုက်တဲ့ ကီဝီ "
" ကိုကိုသိနေတယ် "
" ဒါပေါ့ "
"ခ်ခ် "
" မင်း သိရဲ့လားပန်ကိတ်.... မင်းကိုရက်စက်စွာ စွတ်စွဲမိခဲ့တဲ့ငါ့က်ုငါမုန်းတယ် ၊ ပီးတော့ မင်းနဲ့မတွေ့ရတဲ့နေ့တွေမှာဆို ငါအိပ်လို့တောင်မပျော်ခဲ့ဘူး "
ဆာဟိတစ်ယောက် အအေးခွက်လေးကိုင် ထားရင်း မျက်နှာလေးက ရဲလာတော့သည်။
အအေးသောက်ထားတာကြောင့် နူးညံ့ပီးအိစက်လှတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးအာ ယိုရှီမြင်၍ ဇလုတ်တစ်ချက်လှုပ်ကာ တံတွေးမျိုချမိသည်။
YOU ARE READING
REFLECTION'S MIND (YOSAHI) Complete
Fanfictionမရှောင်ပါနဲ့... ကိုကို ၊ သိပ်ချစ်မိလို့ လိုက်ကပ်တွယ်နေမိတာ အဲ့လိုပုံစံနဲ့ကျွန်တော့ကို မနှင်ပါနဲ့
