Διεφθαρμένοι Άγγελοι

Κεφάλαιο 40ο

Αναστασία 

Όταν ήμουν μικρή φοβόμουν το σκοτάδι. Θυμάμαι αρκετές νύχτες που δεν κοιμόμουν γιατί με τρόμαζε το γεγονός ότι δεν μπορούσα να δω τίποτα. Πήγαινα και άφηνα την πόρτα του δωματίου ανοιχτή. Λίγο, ίσα ίσα να μπαίνει λίγο φως.
Δεν είχα πει τίποτα στους γονείς μου. Δεν ήθελα να με περάσουν για μωρό...ούτε ήθελα να τους ενοχλώ με πράγματα δικά μου.
Έτσι κάθε βράδυ κοιμόμουν είτε με την πόρτα μισάνοιχτη, είτε κοιμόμουν το πρωί όταν άρχιζε να δύει ο ήλιος.
Δε θυμάμαι από ποτέ και γιατί άρχισε αυτός ο φόβος!

Μετά από κάποιες μέρες και ενώ ξάπλωσα για να κοιμηθώ, ήρθε η μαμά στο δωμάτιο. Δεν είπε κάτι, απλά έβαλε ένα φωτάκι. Είπε ''καληνύχτα'' και έφυγε.
Δεν ξέρω για ποιο λόγο το έκανε και αν κατάλαβε ότι φοβόμουν. Το μόνο που ξέρω είναι ότι από τότε άρχισα επιτέλους να κοιμάμαι χωρίς να φοβάμαι τίποτα. Μετά από λίγο καιρό κιόλας έβγαζα το φωτάκι. Δε φοβόμουν πλέον. Είχα συμφιλιωθεί με το σκοτάδι!

Είχα μάθει πλέον να βλέπω μέσα στο σκοτάδι. Έμαθα να αντιμετωπίζω τον φόβο μου. Γιατί όταν φοβάσαι κάτι και το αφήνεις να σε τρώει και να σε αποδυναμώνει, θα μείνεις πάντα σε αυτή την κατάσταση.
Ο φόβος λένε μας κάνει αδύναμους.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι ο φόβος είναι η δύναμη μας, αρκεί να τον αντιμετωπίσουμε.
Να αποδέχεσαι και να αγαπάς τον φόβο...γιατί εξαιτίας του εκτιμάμε πράγματα ή και ανθρώπους που θεωρούμε δεδομένα.

Έχουμε βγει με την Αλίκη και τη Λυδία για μερικά ψώνια. Θα κάνουμε τραπέζι την Παρασκευή το βράδυ μιας και μπαίνει ο καινούριος χρόνος.
Βέβαια, τα κορίτσια πέρα από ψώνια για το τραπέζι ήθελαν να πάρουν και ρούχα για το βράδυ...και ποια είμαι εγώ για να πω όχι στα ψώνια!
Μετά από αρκετές ώρες βρήκαμε και πήραμε αυτά που θέλαμε και τώρα καθόμαστε να φάμε κάτι.
Αν και εμένα μου αρέσουν πολύ τα ψώνια τολμώ να πω ότι η Αλίκη φτάνει σε άλλο επίπεδο. Είχε πάρει δύο ρούχα τα οποία δοκίμαζε ξανά και ξανά χωρίς να είναι σίγουρη ποιο θα πάρει.
Ένα έχω να πω μόνο...έκανε σαράντα λεπτά μόνο μέσα στο δοκιμαστήριο.
Να θυμηθώ να μην ξαναπάω μαζί της για ψώνια.

«Με αυτό που πήρες θα τον τρελάνεις τον καημένο τον Άρη.» λέει η Αλίκη χαμογελώντας πονηρά.

Πήρα μια στενή φούστα μαύρη που φτάνει μέχρι το γόνατο ενώ έχει ένα μικρό σκίσιμο στα πλάγια και μια μπλούζα με βαθύ ντεκολτέ. Ωραίο είναι αλλά σε σύγκριση με αυτό που πήρε η Αλίκη, το δικό μου είναι σεμνό.
Αρκετά!