Κεφάλαιο 20ο

400 19 0
                                    


Βασίλης 

Η ώρα είναι περασμένες δέκα και εγώ είμαι ακόμα στο γραφείο. Έπεσε πολύ δουλειά, κυρίως γραφειοκρατικά θέματα. Τα παιδιά σήμερα έχουν μια δουλειά στην οποία ελπίζω να πάνε όλα καλά γιατί δύσκολα θα ξαναβρούμε τέτοια ευκαιρία. Τον συγκεκριμένο Υπουργό, ακόμα και η αστυνομία τον θέλει πίσω από τα κάγκελα γιατί πέρα από διεφθαρμένος, έχει ουκ ολίγες φορές κοροϊδέψει την αστυνομία. Κρύβει καλά τα νώτα του τόσα χρόνια ώστε να μην αφήσει ποτέ ούτε ένα στοιχείο που να είναι εναντίον του. Βέβαια, ακόμα και οι πέτρες ξέρουν το ποιόν του συγκεκριμένου ανθρώπου.

Έχω βγει από το γραφείο και κατευθύνομαι στο ασανσέρ, για να πάω στο πέμπτο όροφο που με ζήτησε ο Στρατός. Ο Στράτος είναι ο υπεύθυνος στους υπολογιστές. Του έχω αναθέσει να επαναφέρει τις κάμερες από το σπίτι της Αναστασίας για να δούμε τι εμπεριέχουν μέσα. Από τη στιγμή που βγήκε στη δημοσιότητα η υπόθεση, η αστυνομία ψάχνει τα πάντα. Με ενημέρωσε ότι μια από της τέσσερις κάμερες λειτούργησε.
Καθώς το ασανσέρ κατεβαίνει, έρχεται και στέκεται δίπλα μου η τρελή φίλη της Αναστασίας. Είχα ξεχάσει ότι ο δεύτερος που ανέθεσε ο διοικητής την υπόθεση είναι και αυτή. Δεν ξέρω πως τα κατάφερε βέβαια γιατί ήμουν σίγουρη ότι δε θα την έβαζε αλλά είμαι τέρμα εκνευρισμένος. Κανονικά θα έπρεπε να συνεργαστούμε αλλά δεν μπορώ. Μόνο που βλέπω τη φάτσα της μου ανάβουν τα λαμπάκια.

«Δεν πιστεύω να πηγαίνεις στο Στράτο χωρίς εμένα;» μου λέει με περιπαιχτικό ύφος. Μάλλον, θα την ειδοποίησε και αυτήν ο Στράτος.

«Τελικά στροφάρει το μυαλό σου.» της απαντάω στον ίδιο τόνο. Όχι, που θα μου την πει εμένα η τρελή. Γυρνάει ολόκληρη σε εμένα χωρίς να χάνει το χαμόγελο της, αν και με δυσκολία.

«Σίγουρα πιο γρήγορα από το δικό σου.» γυρνάει πάλι μπροστά με ένα θριαμβευτικό ύφος και μπαίνει στο ασανσέρ.
Θέλω να τη δείρω, δε με νοιάζει που είναι γυναίκα. Βασικά τι γυναίκα; Δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτό το είδος. Κακομαθημένη είναι, και θέλει πάντα να έχει τον τελευταίο λόγο αλλά θα της τα κόψω εγώ αυτά.

Μπαίνω και εγώ στο ασανσέρ και πατάω το κουμπί για τον πέμπτο όροφο. Η κυρία απλά μπήκε και έκατσε στη γωνία της, δε καταδέχθηκε καν ένα κουμπί να πατήσει. Με εκνευρίζει τόσο πολύ το υφάκι που έχει. Πρώτη φορά συναντώ άνθρωπο που να μου βγάζει τον αρνητικό μου εαυτό. Η σκέψη μου διακόπηκε από ένα δυνατό τράνταγμα. Το ασανσέρ σταμάτησε να κινείται και τα φώτα μέσα έκλεισαν για λίγα δευτερόλεπτα και άνοιξαν πάλι.

Διεφθαρμένοι ΆγγελοιTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang