özür dilerim | yoonmin

biraz böyle kalalım

Sabah~

Jimin'den

Yavaşça gözümü açmıştım yeni güne. Birkaç saniye aklımın toparlanmasını bekledikten sonra yerimde doğruldum ki anında farklı bir yerde olduğumu anladım. Burası benim yatak odam değildi. Salon da değildi. Yoksa.....

YOKSA MİN YOONGİ'NİN YATAĞINDA MIYIM!?

Evet evet onun odasında onun yatağındayım ama nasıl?

En son dün film izliyorduk ve galiba uyuya kalmıştım. Gece uyanmadığıma göre tahminlerimce....

MİN YOONGİ BENİ KENDİ ODASINA TAŞIDI!

Tam şu anda feels geçirebilirdim ama aklıma takılan şeyle duraksadım. Yan tarafıma baktığımda boş olduğunu gördüm. Saate baktım daha 6'ydı. Yoongi bu saatte uyanmazdı ve yanımda olmadığına göre yanımda yatmamıştı.

O zaman nerde bu çocuk?

Sakince yerimden kalkıp odadan çıktım. Tahminlerime dayanarak salona girdim ve evet tahminlerim doğru çıkmıştı, Min Yoongi benim için yatağından vazgeçip kanepede yatmıştı.

İster istemez bir gülümsedim. Aynı anda yüzüm düştü çünkü üzerini örtmemişti ve tüm gece böyle mi uyumuştu?!

Tamam bağışıklığı güçlü olduğundan hasta olmazdı ama üşümüştür şimdi.

Ahhh bu çocuk ne zaman kendine iyi bakıcak merak ediyorum.

Herneyse diye içimden geçirip yeniden yatak odasına ilerledim. Odaya girdim ve oldukça sıcak bir battaniye alıp tekrardan salona geri döndüm.

Yapacağım şeyin olası sonuçlarını umursamadan Yoongi'ye doğru ilerledim. Battaniyeyi üstüne örttükten sonra üzerine uzandım. Başımı kalbine yaslayıp kalp atışlarını dinledim. Oldukça ritimli ve sakindi ki yavaşça ritmi bozulduğunda kaşlarımı çattım.

İster istemez endişe kaplamıştı bedenimi kollarımı bedeninin iki yanına koyup onlara dayandıktan sonra ona baktım ve uyanık olup bana baktığını farkettim.

"Uyandırdım mı?"

Soruma karşılık bakışlarını kaçırmıştı. Garip? davranıyordu.

"Ne işin vardı üstümde? Amacın ne senin?"

Şimdi anlamıştım kalbinin neden hızlandığını. Beni hâlâ seviyordu ve üstüne yatmam onu heyecanlandırmıştı. Bu düşünceyle pis pis sırıtıp başımı öne eğdim. Hâlâ değişik bakıyordu.

"Bana hâlâ aşıksın dimi?"

Başını kaldırıp yüzüne baktığımda beni derince incelediğini gördüm. Bir süre bakıştık. Herhangi bir cevap alamamıştım daha.

"Ee hadi cevap vermeyecek misin?"

Beklediğim cevap 'hayır'dı çünkü onun asla bunu kabul edeceğini düşünmüyordum ama verdiği cevap bu düşünceme tezattı.

"Evet, hemde deliler gibi."

Şaşırmıştım, ondan beklenmeyecek sözlerdi bunlar. Açıkçası etkilenmedim değil.

İçimden geçen binbir düşünce ve tereddüte karşı çıkıp bakışlarımı gözlerinden alıp dudaklarına indirdim.
Anlamamış gibi bakıyordu yüzüme biliyordum.

Anlık cesaretle eğildim ve...

"Biraz böyle kalalım."

Dedikten sonra dudaklarımızı birleştirdim. Ehe.

Bir arkadaşımın gazıyla ve fikriyle yazdım bu bölümü.

Diğerlerine kıyasla biraz ileri gittim ama olsun bence güzeldi.

93agustd_yoongi al hediyem olsun bu bölüm sana.