LOVE OR LOVE ♡ | LEE FELIX

☼13

"Bomi? Bomi!"

"Ha? Efendim?"

"Nereye bakıyorsun?" Sooa baktığım tarafa başını çevirdi.

"Lee Felix?" Dedi ardından sorarcasına.

"Gözüm takılmış ya."

"Bakışlarını gördüm Bomi."

"Ne varmış bakışlarımda?"

"Aşk!" Zıpladı yerinden. Boğazımı temizledim panikle.

"Yuh Sooa!"

"İtiraf et."

"Neyi?" Dedim bilmemezlikten gelerek.

"İtiraf et Bomi, hadi!" Numaramı yutmamıştı.

Sessiz kaldım ancak o heyecanla bana bakmaya devam edince pes edip iç çektim.

"Felix'e karşı ufak tefek duygular besliyorum."

"Ne kadar ufak?"

"Biraz."

Sooa gülmeye başlayınca ben de gerginliğimi atıp rahatladım ve güldüm.

"Peki ne yapacaksın?"

Aslında bunu hiç düşünmemiştim. Cidden... ne yapacaktım?

"Bilmiyorum." Dedim sadece.

"Git açıl. Belki o da senden hoşlanıyordur."

"İmkansız! Felix okuldaki tüm kızlar arasında çok popüler. Beni bir baş belası olarak görüyor, eminim."

"Hiç de bile. Git açıl işte kızım ne kaybedersin ki!"

"Korkuyorum!"

Sakince ellerini omzuma koydu ve surat ifadesini ciddileştirdi.

"Korkanın çocuğu olmaz!"

"Evet!" Anlık gazla ayağa kalktım.

"Çocuğunun olmasını istiyorsan git ve ona açıl!"

"Onunla çocuklarımız olur mu peki?"

"Tabii ki! Sarı siyah çocuklarınız olur!"

"Çocuklarım için!" Dedim ayağa kalkıp.

"Çocukların için!"

Hızla Lee Felix'in sınıfına doğru yola koyuldum. Fakat şans eseri koridorda karşılaştık. Birkaç adımda yanına vardım.

"Sela..."

"Hey Felix! Korkanın çocuğu olmaz anlıyor musun? Hiç olmaz hem de! Sarı ve siyah çocukları da olmaz!"

Bekle, ben ne diyorum!?

Bir an ellerime baktım. Neden onun yakasındaydı!?

"Bomi... iyi misin?"

Ne yapacağımı bilemedim. Özür dilesem mi daha az rezil olurdum yoksa kaçsam mı?

Arkamı döndüm ve tüm hızımla koşmaya başladım. Bu esnada birinin omzuna çarptım. Dengemi sağlamaya çalışırken çarptığım kişi kolumdan yakaladı.

Neyse ki bu kişi Juwan'dı.

"Sen neden hep koşuyorsun ya?" Dedi gülerek.

Nefes alamadığım için cevap veremedim. Nefes alış verişlerim düzene girene kadar bekledim.

"İyi misin? Kimden veya neden kaçıyordun?"

"Duygularımdan." Diyebildim en sonunda.

Kaşlarını çattı, yüzündeki gülümseme soldu.