Gül Cengi | Yarı Texting

5

Beni takip eder misin?

Keyifli okumalar.

🥀

Portmantonun aynasından saçımı düzeltip dışarı çıktığımda kendi kendime söyleniyordum. Bugün hava yağmurluydu ve ben şemsiyemi bir türlü bulamamıştım.

Durak eve çok yakın değildi bu yüzden de biraz yürümem gerekiyordu. Islanacak olmak şimdiden sinirlerimi bozmaya yetmişti.

Evden çıktıktan sonra asansöre binip aşağı indim. Dış kapıdan çıktığım sırada evin önüne siyah jeep tarzı bir araç yanaşıyordu. Bu arabanın sahibini tanıyordum. Kalbim hızlanmaya başladığında yağmurluğumun kapüşonunu kafama geçirdim ve birkaç basamak olan merdivenden aşağı inmeye başladım. Tam o sırada arabanın kapısı açıldı. Hemen ardından da sevgili karşı komşum göründü. Heybetli iri bedeni arabadan çıktığı an dikkatimi çekmişti.

"Merhaba Gülsima Hanım, günaydın." dedi bana doğru gelirken davudi sesi kulaklarıma doldu. Etkileyici bir sese sahipti. Eminim mesleğinde bunun faydasını görüyordu.

Altında siyah bir pantolon üzerinde beyaz bir tişört onun üzerinde de siyah bir kot ceket vardı. Sarıya çalan kumral saçları ise hafiften nemliydi.

Gülümsedim. "Merhaba Kürşat Bey. Günaydın, nasılsınız?"

Bakışlarını gözlerime diktiğinde bende gözlerimi gözlerinden ayıramamıştım.

"İyiyim teşekkürler. Yorgunum biraz yalnızca." Karşımda durduğunda nemli Saçlarını elleriyle geriye doğru taradı.

İç çekmemek için kendimi zor tuttum. Çok etkileyici bir adamdı, kim olsa aynı düşünürdü, buna eminim. "Nöbet dönüşü normaldir sanırım." dedim emin olamayarak.

Başını aşağı yukarı salladı. "Evet normal tabi." Beni baştan aşağı süzdü. "Siz okula gidiyorsunuz sanırım?" dedi sorarcasına.

"Evet okula gidiyorum." tebessümle yanıt vermiştim. "Sizi de daha fazla tutmayayım. Biran önce dinlenin."

"Estağfurullah." Kaşları hafiften çatılmıştı. "Şemsiyeniz yok gördüğüm kadarıyla. Sizi okula bırakmama izin verir misiniz?"

Sorusu aldığım nefesin teklemesine neden olurken derince yutkunmak istemiştim. Böyle bir teklifi asla beklemiyordum.

Boğazımı temizleyip derince yutkundum. "Zahmet etmeyin lütfen Kürşat Bey." dedim titrek bir nefesi dışarı bırakırken.

Elini arabaya doğru uzatıp yana doğru kaydı ve bana yol verip "Zahmet olmaz Gülsima Hanım. Buyurun Lütfen." dedi.

"Yorgunsunuz ama lütfen. Mahcup etmeyin beni." dedim kısık bir sesle. Zaten tüm gece nöbetteydi, gece uyumamıştı muhtemelen. Onu daha fazla yormak içime sinmezdi.

"Gülsima Hanım." dedi tok sesiyle uyarır gibi. Sesi öyle güzeldi ki ismim daha bir güzel gelmişti kulağıma. "Ben alışkınım, sorun yok o yüzden. Buyurun lütfen. Dersinize yetiştirelim sizi." Sesi itiraz kabul etmediğini ortaya koymuştu.

"Peki o zaman." dedim gülümseyip arabaya doğru ilerlemeye başlarken. Kalbim çok hızlı atmaya başlamıştı.

Arabaya bindigimizde "Askeriyenin yanındaki okul değil mi?" diye sordu. Bunu sorduğuna şaşırmamıştım çünkü okulun orada birkaç kere karşılaşmıştık. Okul ve askeriye arasında sadece bir yol vardı. İkisi karşı karşıyaydı.

Bakışlarımı ona doğru çevirip başımı salladım. "Evet orası." dedim gülümseyerek.

Sadece başını salladı ve arabayı çalıştırdı.

🥀

Ufak tefek muhabbetimiz hariç sessiz geçen yolculuğumuz arabanın okulun bahçesine girmesiyle sonlandığında derin bir nefesi dışarı bıraktım.

"Çok teşekkür ederim Kürşat Bey. Siz olmasaydınız zorlanacaktım." dedim emniyet kemerini çıkartıp ona doğru döndüğümde.

Bir eli direksiyonda bir eli dizinin üzerinde bana bakıyordu. Her hareketinin etkileyici olduğunu düşünmem normal miydi?

"Rica ederim Gülsima Hanım. Lafı bile olmaz. Rica ediyorum daha fazla teşekkür etmeyin." dedi samimi bir gülümseme eşliğinde.

Yolda da birkaç kere teşekkür etmiştim bu yüzden bıkmıştı sanırım.

Kıkırdadım bu dediğine. "O zaman ben artık gideyim. Görüşmek üzere."

Arabanın kapısını açtığım sırada tekrar gülümsedi.

"İyi dersler öğretmen hanım. Görüşelim"

🥀

Nasıldı?

Okumak istediğiniz sahneler var mı?

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere.🫶🏻

Öpdüm ❤️‍🔥