Kim o?

Varlık

Kaan evine gitmişti.
Keyfi yerindeydi ama birden bozuldu.
Ayağına ne olmuştu?
Düşündükçe korkmaya başladı.
Yatağıma uzandı.
Yorulmuştu gözlerini dinlendirmek için kapattı.
Gözünü açtığında etrafında karanlık gölgeler vardı.
Çok panikledi.
Gölgeler kaanın uyandığını görünce ona bakmaya başladı.
Kaan yüzlerini seçemiyordu.
Işı açmak istedi ama çığlık atarak kaanı engellediler.
Kaan ağlamamak için kendini zor tutuyordu.
Gölgelerden biri kaana doğru eğilerek.
Artık sende bizdensin dedi.
Kaan anlamamıştı nasıl yani onlar kimdi?
Gölgeler çığlık atmaya başladı.
Saf kan birini getirmesini ve kanını koklamasını gerektiğini söylediler.
Kaan neden diyerek cevap verdi.
Gölgeler şöyle dedi
*Ya saf kan kokusu ya da kendi kanının kokusu seçim senin.
Kaan korkmuştu birini öldürmek istemiyordu.
Gölgeler kaana üç güneş batımı kadar süre verdiler.
Saf kan kokusunu ormana götürecekti.
Gölgeler Kaanın kulaklarını yırtacak şekilde çığlık attılar.
Kaan tamam getireceğim cümlesini zor kurabildi.
Gölgeler bi anda kayboldu.
Şimdi ne yapacaktı?
Saf kan neydi?
Karanlık güçlere hizmet mi ediyordu?
Kan bulamazsa öldürülcek miydi?
Midesi bulandı ve kustu.
Başı dönmeye başladı.
Elime telefonu zor aldı.
Saat sabahın üçüydü.
Kaan bir daha uyuyamadı.
Neye bulaştığını bilmiyordu.
Ağlıyordu.
Duygusal ve ruhsal olarak şaşmıştı.
Rehberinde kim varsa aradı ya da mesaj attı.
Bu saate çoğu arkadaşı uyuyordu.
Telefonu fırlattı.
Kalbi sıkışıyordu.
Odanın köşesine yığıldı.
.
.
.