Kim o?

Hasta

Gençler o gece uyuyamadı ve sabaha kadar oturdular. Tabi aralarında uyuyanlar oldu ama çok kısaydı.
Herkes gizemden korkuyordu.
Orası küçük bir kasabaydı ve böyle şeyler hiç olmamıştı.
Gençler artık bir şeyler yemelilerdi.
Güneyin annesinin pastanesi vardı oraya gitmeye karar verdiler.
Sıcak çikolata içip kurabiye yediler, kaybettikleri tüm enerjiyi toplamışlardı.
Grubun gerginliğini atmak için şakalaşmaya başladılar, gülüyorlardı.
Birden kapıdan gizemin babası girdi ve herkes sustu.
Gizemin babası çok bitkin görünüyordu.
Güneyin annesi ne olduğunu sordu.
Gizemin babası anlatırım sonra demekle yetindi ve kahvelerini alıp çıktı.
Gençler gizemin tutuklanmadığını görünce tekrar korkmaya başladılar.
Tabi ki de tutuklanamazdı sadece kamu cezası alırdı gençler bunu düşünememişti.
Ama gizem kamu cezası da almamıştı.
Gençler gizemlerin evini dikizlemek için kalktılar.
Belki bişeyler öğrenirlerdi.
Gizemlerin evinin önündeki çitlere geldiler.
Herkes eğilmişti ve aralıklardan bakmaya çalışıyordu.
Perdeler çekilmiş ve pencereler kapalıydı.
Kapı sesi duydular birileri evden çıkıyordu, hemen saklandılar.
Giden gizemin babasıydı.
Aradan beş dakika sonra tekrar kapı açıldı ve konuşma sesleri vardı.
Gizem ve annesi ellerinde valizlerle kapıda bekliyorlardı, gizemin annesi ağlıyordu.
Gizem ise her halinden sinirli olduğu belliydi.
Babası geri geldi ve valizleri arabaya yerleştirdi.
Gençler Gizemin yakın arkadaşlarından biri masalı ne olduğunu öğrenmek için yollamak istedi.
Gizem korkuyordu gitmek istemedi ama o da arkadaşının nereye gideceğini merak etti.
Masal bi anda fırladı ve gizemlerin yanına gitti.
Neler olduğunu ve valizlerin ne anlama geldiğini sordu.
Gizemin annesi şunları söyledi,
*Gizem rahatsız o yüzden yatılı bir hastanede tedavi görecek kısa sürede geri gelecek.
Annesi bunları dediği an ağlamaya başladı ve eve girdi.
Gizem masala döndü ve sarıldı.
Masal üzülmüştü ne de olsa yakın arkadaşıydı.
Gizem masalın kulağına eğilerek şunaları söyledi,
*Orada durup beni izlediğinizi biliyorum. Geri döndüğümde bu işte parmağı olan herkes bana hesap verecek. Anladın mı?
Dedi ve tırnaklarını koluna geçirdi.
Masal şok olmuştu ve koşarak uzaklaştı.
Bekleyen gençler ne olduğunu anlamadı ve masalın peşinden sadece bakabildiler.
Kaan birden kulaklarından çınlama duymaya başladı ve kendini yere attı.
Sesiz bir şekilde çırpınıyordu.
Gizem arabaya binip gidene kadar kaan iki büklüm olmuş acıdan ağlıyordu.
Bunu gizemin yaptığını anladı çünkü gizem uzaklaşınca kesilmişti.
Gençler masalın evime doğru koşmaya başladı.
Gizem ona ne demişti?
Öğrenmek için can atıyorlardı.
.
.
.