Hyunjin
Kendimi çok mutsuz ve şansız biri hissediyorum. Özellikle birkaç gündür.
Tam olarak iki gün önce annemin araması ve buraya Kore'ye döneceği için sevinmişken, bir adamla evlenip artık burada yaşayacağını öğrenmem ile sevincim yarıda kalmıştı. Ha birde üvey kardeşim olacakmış!. Herşey şaka gibi geliyordu. Daha fazla düşünüp durmaktan istemiyordum. Felix'i aramaya karar verdim."Alo hyunjin"
"Felix çok kötüyüm"
"Hadi ama sende mi ?"
"Başka kim kötü ki?"
"Ah sarang dünden beri iyi değil, dayım Kore'ye dönüyormuş"
"Uhm sevgilim bu iyi değil mi hem bağları iyileşir"
"Değil yani belki babası bir kadınla evlenmek için gelmeseydi iyi olurdu. Ha birde bir adet üvey abisi olacakmış"
"Siktir, ne?"
"Ne oldu hayatım iyi misin?, hem senin neyin vardı?"
"Felix birşeyden şüpheleniyorum dayının evleneceği kişi kim?"
"hwang serim"
"Felix, yanıma gelsene sarang'ıda getir ama"
"Ne oluyor korkmalı mıyım?"
"Hayır sanırım ben sevindim umarım sarang'da sevinir.
&
Sarang:
YA BİRDE ÜVEY ABİ ÇIKTI BAŞIMA
Neymiş güzel ailesi olsun istiyormuş
Yeonjun:
Aşkım sakin ol
Hem belki iyi anlaşırsınız kadın ve oğluyla
Sarang:
Oldu canım başka
Hem benim hayalimdeki abi modeli hyunjin gibi
Yeonjun:
Neden hyunjin
Sarang:
O çok tatlı bir kere
Ve felix'le çok yakışıyorlar
Yeonjun:
Hmm ondan yani
Sarang:
AŞKIM AŞKIM
Yeonjun:
Sevgilim sevgilim
Ne oluyor
Sarang:
İyi insan lafının üstüne
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOOGYU (Gerçek Bir Hikaden Alıntı Olacaktır)
Fanfictionben yine istemesemde kalbimde taşıyorum seni, herşey çok zor benim için ama görmüyorsun. yoksa görmek mi istemiyorsun?