Lose-Taekook

7

Maalesef bugün enerjik giremiyorum. Bölümü yazdığımda ağladığım için enerjik girmek için hevesim kalmadı.

Bol bol oy ve yorum bekliyorum ⭐️💬

Fok balığı sunar... 🍿

●●●

İş başvurum kabul edilmişti. Deftere yazmaya başladıktan yaklaşık 1 ay sonra kabul edilmiştim. Norveç'e gitmek için bavulumu hazırlarken bildirim gelmişti telefonuma. Bu haberi ilk Taehyung ile paylaşacağım. Eğer aynı evde olsaydık ilk o duyacaktı. Bu yüzden benimle gelecek olan Namjoon'a ve diğerlerine söylememem.

Psikolog ile her hafta kesintisiz ve tam zamanında görüşüyoruz. Aksatmadan, dakik bir şekilde terapilerime gidiyorum. Dediği gibi psikiyatrist bir arkadaşından ilaçları rica etti ve ben şu an ilaç kullanmıyor gibi görünüyorum. Mesleğim için psikoloji çok önemli.

Bavulumun fermuarını kapatıp kilitledim. Elime alıp merdivenlerden aşağı indim. Arabamın anahtarını alıp, ayakkabımı giyip dışarı çıktım. Arabamın bagajına bavulu yerleştirip sürücü koltuğuna geçtim. Pasaport ve kimliğimi kontrol edip arabayı çalıştırdım.

Çok geçmeden havalimanında olunca arabayı 1 hafta kalabilecek bir yere park edip arabadan indim. Arabayı kilitleyip çantama attım. Elimdeki bavulu yanımdan benimle birlikte sürüklüyordum.

Namjoon beni içeriden bekliyordu. İçeri geçip beni görmesi için el salladım. Kalkıp yanıma gelmişti. Kollarımı açıp sıkıca sarıldım. Sevdiklerime düşkünlüğüm bir hayli artmıştı. İstemeseler bile olca sevgi gösteriyordum.

Ayrılıp valizlerimizi tesli ettik. Güvenlikten geçip uçağa bineceğimiz yerin önüne geldik. Uçak anons vermişti ve bizde uçağa binmiştik. Namjoon ile sohbet ederek vakit geçirmiştik bu zamana kadar. Namjoon biraz uykusunun olduğunu söyleyerek uyumaya başladı.

Bende kulaklıklarımı takıp gözümü kapattım. Uçağın kalkış hareketi bile duyamadan uykuya dalmıştım.

♡

♡

Sonunda uçaktan inmiş ve bir hafta boyunca kalacağımız otele giriş yapmıştık. Açıkçası işte çalışmaya başladıktan sonra her ay nasıl izin alacaktım bilemiyorum. Eğer uçuş tarihlerimi ayarlarsam, uçuştan sonra verilen 1 haftalık izinde burada kalabilirdim. Kesinlikle bunu ayarlayacaktım. Hem çalışmaya başladığım şirket babamın arkadaşının olunca pek sıkıntı olacağını sanmıyordum.

Yol yorgunluğunu atmak için kısa bir duşa girmiştim. Pijamalarımı giyinip gideceğimiz saate kadar uyumaya karar verdim. Uçakta uyumuş olsam bile içtiğim ilaçlar yüzünden uykum geliyordu. İş durumumu doktorum ile konuşunca ilaçları değiştireceğini söylemişti. Yani şu anlık hiçbir sıkıntı yoktu. Bunun yasal olmadığını hepimiz biliyorduk. Fakat elimden gelen hiçbir şey yoktu. Zaten bu ilaç kullanımlarının çok uzun süreli olacağını düşünmüyordum.

Gözlerim düşüncelerim eşliğinde kapanmıştı. Ne ara uykuya daldığımı bile hatırlamıyordum. Fakat gözlerimi kapıya vurulma sesi ile araladım. İlk başta gözlerimi aralayıp bilincimin yerine gelmesini bekledim. Ortamda ne olduğuna karar vermeye başlayınca kafamı yastıktan kaldırdım. Bacaklarımı yataktan sarkıtıp terliklerimi giydim ve ayağa kalktım.

Otelin kapısını açınca Namjoon ile göz göze geldim. "Ne oldu?"

"Ne mi oldu? Jungkook hadi gideceğiz birazdan. Telefonlarımı açmayınca gelip seni kontrol etmek istedim. İyi ki de gelmişim. Uyuyormuşsun bak. Hadi ben aşağıda seni bekliyorum, sende üzerini giyin gel."