Edebiyat Hocam

3. Bölüm

Grip oldum kahretsin...

İyi seyirler ballarımm^^

"Ne?" dedim sadece. O kadar şaşkınım ki. Bu bir evlenme teklifimiydi?

Aynen kanka ondan

İç ses lütfen şu güzel anı bozma

Yoo

Kaan hoca gözlerini gözlerimden çekti ve ayaklarımıza baktı. Sonra bir daha bana baktığında "Tiyatro için" dedi.

Sen bir zortladın

Kahretsin... Bende saçma sapan şeyler düşünüyorum. Aferin Nazlı aferin. Boğazımı temizlemek adına öksürdüm ve bende dik dik bakmaya başladım. "Nasıl bir tiyatro?" dediğimde dudağını dişledi.

"Romeo ve Juliet oynamanızı istiyorum. Sen Juliet olabilirsin ama Romeo bulmam gerekecek." dedi ve düşünmeye başladı. "Efe olur mu?" dediğinde arkamı döndüm ve göz devirdim. Göz devirmeyi ona bakarak yapsaydım büyük ihtimal neden göz devirdiğimi sorardı.

"Fark etmez. Ama ne yapmam gerekecek. Ben bu konu hakkında pek bir bilgim yok." dediğimde beni dinlemek yerine dudaklarıma bakıyordu. Hocam yapmayın yanarız.

"Hı hı aynen" dedi dinliyormuş gibi. Hala gözleri dudaklarımdaydı. "Hocam?" dediğimde gözlerime bakmaya başladı. Yutkundu, çantasında çıkardığı ve bir fotokopi kağıdını bana uzattı. Göz gezdirdim ve kafamı salladım. "Peki ne zaman?" diye sorduğumda hızlıca "Bir ders sonra." dedi ve bir şey demeden yanımdan uzaklaştı. Ne yapmaya çalışıyordu.

Sınıfa tekrar girdim. Cemre ile Efe bir şeyler konuşuyordu. Beni gören Efe hemen yanıma geldi. "Nereye kayboldun ya? Merak ettim." dedi ve göz kırptı. Cemreye göz ucuyla baktığımda bize göz devirdi ve defterine bir şeyler karalamaya başladı. Efeden hoşlanıyordu ve Efenin bana yakın davranmasını hazmedemiyordu.

Efe sana başka gözle bakıyor farkında mısın?

Saçmalama iç ses!

" Kaan hoca senle bana görev verdi. Tiyatro oynayacakmışız." dediğimde Efe yerine Cemre "Ne tiyatrosu?" diye sordu. "Romeo ve Juliet tiyatrosu." dediğimde Cemre bağırarak "ÇÜŞ!" dedi. Gözlerimi sıkıca yumdum. Gözlerimi azıcık açarak Efeye baktığımda sırıtıyordu. Elimdeki kağıtları alıp göz gezdirdi ve gülmeye başladı.

"Burada öpüşme yazıyor" dediğinde gözlerimi kocaman açtım. İlk öpücüğünü bir tiyatro bozuntusu için kullanmayacaktım. "Abartma, tabiki böyle bir şey olmayacak!" dedim uyarıcı bir ses tonuyla. Cemre hızlıca yanımdan çekip gidecekti ki kolundan tuttum. "Bırak!" dedi sert bir ses tonuyla. Neden böyle davranıyordu?

"Ne oluyor?" dediğimde kolunu hızlıca çekti. "Yok bir şey." dedi ve yanımızdan uzaklaştı. Büyük bir "Offfff" dedim ve sırama oturdum. Bugün biraz zor olacaktı.

Bir ders sonra;

"Hadi hızlı olsana be"

Efe beye ne kadar hızlı ol desem de o yavaş yavaş gelmeyi tercih ediyordu. Tiyatro salonunun önünde durdum. İçeriye girmeden önce derin bir nefes aldım ve kapıyı açtım.

Kaan hoca bir kaç fotokopi kağıdını inceliyordu. Bana doğru döndüğünde ayağı kalktı. Güldüğünde donmuş kalmıştım. Kahretsin çok güzel gülüyordu...

"Hoşgeldin." dedi. İlk kez onu bu kadar mutlu görüyordum. Arkamdaki haraketlenmeyle Efenin geldiğini anlamıştım. Kaan hocanın yüzü düşmüştü. "Hoşgeldiniz." dedi daha otoriter bir sesle. "Hoşbulduk hocam." dedi Efe rahat bir sesle ve içeriye girdi. Bende onunla beraber içeriye girdim.