Arkadaş¿ •Mengola•

Ne Oldu Bize...

Yazcak bişey yok. Hadi bismillah. İyi okumalar

__________

Hürkanın Anlatımından

Emreyle sevgili olma düşüncesi beni deli ediyor. Olsa fena olmaz ama yine de düşünmesi garip. Aslında iyi anlaşıyoruz- hayır hayır, olmaz, olamaz.

Ben düşüncelere dalmışken Emre bana seslendi.

Emre: Hürkan?

Hürkan: Efendim?

Emre: Ne düşünüyorsun?

Hürkan: Sadece dalmışım.

Emre: Hiç öyle görünmüyorsun.

Hürkan: Siktir et.

Umursamaz bir tavır takındım ve masadaki kahvaltılıkları kaldırmaya başladım.

Emre bir anda ayağa kalktı.

Emre: Hürkan düzgünce cevap verir misin?

Sinirli olduğunu anlayabiliyordum ama sakin bir şekilde söylemişti.

Hürkan: Sakin ol.

Sakin olduğu halde sakin olmasını söyledim🙄

Emre: Sakinim zaten? Soruma cevap verir misin?

Hürkan: Gereksiz bişey.

Emre: Gereksiz ise neden saklama gereği duyuyorsun?

Hürkan: Seninle tartışmak istemiyorum.

Emrenin yanından geçip gittim. Salona geçip koltuğa oturdum ve telefonla ilgilenmeye başladım.

Yaklaşık yirmi dakika geçti. Emreden hala ses yoktu. Biraz sonra mutfaktan çıktı. Yanıma gelir diye düşündüm ama öyle olmadı. Yatak odasına girdi. Sanırım benim yanımda durmak istemiyor.

____________

Hava kararmıştı. Saate baktığımda 7 olduğunu gördüm. Gerçekten yedi saattir o odadan çıkmadı mı? Onu kontrol etmeliyim diye düşündüm ve odanın kapısını çaldım.

Hürkan: Emre?

Bir daha çaldım.

Hürkan: Emre, iyi misin?

Endişelenmeye başladım. Aslında boşuna endişeleniyorum. Uyumuş olmalı.

Kapıyı açtığımda arkası dönük, kulağında kulaklık olan, yüzüne telefon ışığı vuran Emreyi gördüm. Ona yaklaştığımda telefonu dikkatimi çekti. Birisiyle mesajlaşıyordu.

Emre: Sence ne yapmalıyım?

Ali: Tabii ki de gidip onunla konuşup barışacaksın.

Emre: Küs müyüz ki?

Ali: Öyle görünüyor.

Emre: Bilemiyorum, saçma davranışlarda bulunan o, özür dileyen de o olmalı.

Ali: Sen de haklısın. Ama özür dileyecek gibi durmuyor.

Emre: Off

Telefonu kapattı ve ellerini alnına götürerek bir kaç saniye durdu.

Odadan çıkacakken kapıdan son bir kez Emreye baktım. Tam salona geçiyordum ki Emre beni fark etti.

Emre: Hürkan?