12.sınıfa kadar ağzımıza sıçan Seojun'du.Zorbalıktan başka bir şey bilmiyordu ve Felix'in olayından da o suçluydu fakat elimden bir şey gelmiyordu çünkü Felix'in fotoğraflarını yaymak ile tehdit ediyordu.Sadece ben biliyordum ve bir de Hyunjin hyung fakat o da benim kadar detaylı bilmiyordu.
Çarpma sebebinin kavga çıkarmak olduğunu biliyordum ama pek takmadım.Morelimi bozmayı sevmiyordum.Son bir sene dayanacaktım sadece başka zamanda görmeyecektim.
Sınıfa geri döndüğümde tektim.Aslında tek olmayı sevmiyordum fakat konuşabileceğim kimse de yoktu.
Bir süre sonra Hyunjin hyung gelmişti.
Hyunjin
-Bir sonra ki ders beden giyinme odasından sonra hemen dışarı çıkıyoruz.
Diyerek sınıfa seslenmişti.
Jisung
-Beden etkinliklerini çok seviyorum mükemmel bir şey cidden.
Hyunjin
-Evet mükemmel,gel bizde çıkalım minik.
Demesi ile başımı okşamıştı.Bu hoşuma oldukça gidiyordu.Elimden tutması ile dışarıya doğru koşuyorduk.Aslında Hyunjin hyung koşmayı sevmezdi fakat beni mutlu etmek için koştuğunu biliyordum.O gerçekten öz abim gibiydi.
Dışarı çıktığımda sıraya girmiştik fakat boyum herkesten kısa kalmıştı.
Bu yüzden Hyunjin hyung ile sıramız farklı yerlerdeydi.
Öğretmen gelip hepimize koşu yaptırıyordu.Koşmayı aşırı severdim ve bu çok eğlenceliydi.
Hepimiz koşudan sonra serbest kalmıştık.Hyunjin Hyung'un yanına koştum.Kollarını açıp beklediği için sarılmıştım.O kadar iyi geliyordu ki sanki yeniden doğmuşum gibi hissettiriyordu.
Hyunjin
-Ne yapalım,ne istersin bakalım?
Jisung
-Sana kalmış Hyung.
Hyunjin
-O zaman basketbol oynayalım mı? Boyun uzar belki bücür.
Jisung
-Ya çok kötüsün Hyung!
Hyunjin
-Tamam,tamam şaka yaptım.Hadi oynayalım.
Jisung
-Ben diğer tarafa geçeyim sende diğer tarafa.
Beraber basketbol oynuyorduk.Bazen Hyunjin hyung boyum yetmediğinden beni kaldırıp,potaya topu atmamı sağlıyordu.En son ki atışım için zıplayacakken aniden kafama gelen top ile sarsılmıştım fakat kendi topum elimdeydi.O topu kim atmıştı?
Elim ile dönen başımı tuttum.O sırada Hyunjin hyung hemen yanıma geldi.İki eli ile başımı tutarken yüzüme doğru eğilmişti.
Hyunjin
-İyi misin? Canın yandı mı?
Konuşmak için bir süre başımın dönmesini beklemek zorunda kalmıştım.
Jisung
-İyiyim biraz başım döndü sadece.
Hyunjin
-Gel otur şöyle.
Hyunjin hyung beni kenara oturtmuştu.Top cidden başım dönecek kadar sert gelmişti.Hyunjin hyung ise hâlâ başımı tutuyordu.
Jisung
-Ben iyiyim.
Hyunjin
-Emin misin?
Jisung
-Evet hyung.
Hyunjin
-Şu Seojun pisliğine şimdi ödeticeğim!?
Jisung
-Hayır burada kal.
Hyunjin
-Neden? Kafana top geldi Jisung canın yandı.
Jisung
-Olur öyle şeyler oturalım geçer zaten.
Hyunjin
-Şu lanet olası Seojun neden hâlâ bu okuldaysa bir türlü nesli tükenmedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cancer |•Minsung•|
Teen FictionSadece o gün bankta yalnız başına oturup şarkı dinleyen çocuğun bir arkadaştan fazla olabileceğini nereden bilebirdim ki?... Heyecanlı bir şekilde yanına yaklaştım ve kulağındaki kulaklığın bir tarafını çıkarıp kendi kulağıma taktım.En sevdiğim şark...
