(edited)
නිවාඩු දවසම පාස් පේපර් පොතක් එක්ඛ ඔට්ටු වෙලා දන්නෙම නැතුව හවස් වෙලා තිබ්බා...සෙනසුරාදා ක්ලාස් ගිහින් දැන් වෙද්දි ඉරිදා දවසත් ඉවරයි...
හවස කාටුන් එකක් එහෙම බලලා වොශ් දාන් මං පහළට ආවා...අම්මා විතරයි...තාත්තා නෑ අදත්..පොතේම ඉඳලද මන්දා ඔලුව කැක්කුමකුත් දැනෙද්දි මං කෑම මේසෙට ඉඳ ගත්තා..
"ක්ලාස් එක කොහොමද සුදු පුතේ ..? උගන්නන ඒවා තේරෙනවද..?"
"හ්ම් ඔව්..."
"මොනවා හරි වුවමනා තියෙ නං කියන්න...නොදන්න දෙයක් තිබ්බොත් ඒත් කියන්න මට.."
"හා .."
"ගොඩක් රෑ වෙනකං ඉන්නෙපා..නිදා ගන්න..මටත් පේපර් වගයක් තියෙනවා බලන්න..."
කන්න ඕන වුණාට කිසිම ප්‍රියතාවයක් නැති වෙද්දි මං කෑම එක අත ගෑවා...ඔලුව කැක්කුම මාව තරමක් අඩපණ කරලා තිබ්බා...
"සුදු නෝනෙ කෑම රස නැද්ද නෝනෙ අද..."
අම්මා උඩට ගියාට පස්සෙ මාලි ඇන්ටි මගෙ ඔලුවට අත තියලා අහද්දි, මට එයා දිහා බැලුනා..
"කෑම රසයි ..."
"ඉතිං මේ කෑම එක අත ගාන්නෙ..?"
"කන්න පිරියක් නෑ ඇන්ටියෝ..."
"අනේ සුදු නෝනෙ අසනීපයක්වත්ද දෙයියො.."
මගේ අම්මා නොවුනට අම්මට නොපෙනුණ දේ පෙනිලා මගේ නළලට අත තියලා බලපු මාලි ඇන්ටි එහෙමම මගේ ඔලුව අත ගෑවා...සනීපෙට මගෙ ඇස් පියවෙද්දි මං බත් කටක් යන්තමට ගිල ගත්තා..
"ඔලුව රස්නෙයි සුදු නෝනෙ...බෙහෙත් ටිකක් ගන්න යමු ලෝකු නෝනට කියලා..."
"එපා එපා ඇන්ටියො..මට පැනඩෝල් දෙකක් දෙන්නකො..."
කන්න බැරි වුන කෑම එකත් එහෙමම අතෑරලා ඇන්ටිගෙං පැනඩෝල් දෙකකුත් ඉල්ලං ,මගෙ බෝතලේට වතුර එකකුත් පුරවන් මං එද්දි රතු බබා ඉන්නවා සෝෆා එක උඩ....මං එයාවත් වඩං උඩ මගෙ කාමරේට ආවා...
හවස කරපු පාස් පේපර් වලින් තව එක එම් සී කිව් එකක් ඉතුරුයි...මං පැනඩෝල් දෙක බීලා ටිකක් ඉඳලා ඒක කරන්න ගත්තා... ඒ ටික ඉවර වෙද්දි රෑ දහය හමාරත් වෙලා.....මං පුටුවෙන් නැගිටලා බැල්කනි එකට ආවා...
YOU ARE READING
Once(Still Ongoing)
Non-Fictionලස්සනම කතාව වුණත් එක තැනක් දුකින් ලියවුණා... පරිච්ජේද ගණනාවක්ම ලියවෙන්න තිබ්බත් මේ කතාවෙ , තවත් පරිච්ජේදයක් ගැන හිතන්න හිතක් නෑ... දුක හිතෙන කතා වලට කවුරුත් කැමති නැති නිසා.... ඉතින් යන්න කලින් එක පාරක් කියන්න, ආදරෙයි නේද?.... ⭕මෙම නිර්මාණය උපුටා...
