(edited)
"මොනවා හරි එවිඩන්ස් හම්බෙලා වෙන්න බැරිද බං....?"
"එහෙම නොවුනා නං ඕක ගැන අංකල් බලන් නෑ බං..අනික තමයි,පිටදි කොහොම වුණත් ඔෆිස ශාලිත කියන චරිතෙ දෙයක් කරන්නෙ හේතුවක් ඇතුව..වැඩේ කියන්නෙ මේ මනුස්සයා තනියම මේකට අත ගහපු එකනෙ.."
අයියලා දෙන්නගෙන් කෙනෙක් කිව්වෙ රුෂි අක්කා අහපු දේට එකඟ වෙන ගමන්..අර වෙලාවෙ පන්සලේ වැඩ ඉවර කරලා අපි හැමෝම ගෙදර ආවා....පොලිස් අයියලා දෙන්නත් ආවා අපි එක්ක...ඒ දෙන්නා මෙහෙ දෙනියාය වසමෙලු වැඩ කරන්නෙ...සුදු කෙට්ටු ශෙහංස කියලා අයියෙකුයි ටිකක් විතර එයාට වඩා උස මහත තලෙලු ධීශ්වර කියල අයියෙකුයි...ශෙහංස අයියා පෙනුමෙ හැටියටම හරි ෆ්රෙන්ඩ්ලි වුනත් ධීශ්වර අයියා දකිද්දි මතක් වුනෙම මට අපේ තාත්තාව...ඒ වගේම නපුරු සීතල පෞර්ෂයක් තියෙන්නෙ ඒ මනුස්සයට... අවශ්‍ය ම දෙයක් කියන්න විතරයි ඒ කට ඇරුනේ..සාලෙ වාඩි වෙලා හැමෝම කතා වුනේ සසාරා ඇන්ටිගෙ මර්ඩර් කේස් එක එළියට ඇදිච්ච එක ගැන.....ඒ කාලෙ සාක්ෂි හොයා ගන්න බැරි වෙලා කේස් එක ක්ලෝස් කරලා වුනත් අවුරූදු අටකට පස්සෙ ආපහු ඒක ඕපන් කරලා...
"සුදු අර සෙරෙප්පු දෙක දාගෙන යන මගුලක යමංකො බං...සීතල හැදිලා වෙනම මගුලක් වෙයි මෙතන...අන්න අන්න...දැක්කනෙ හචිං යනෝ.....බබියා මෙහෙ වරෙං බඩුවක් පෙන්නන්න...."
හැමෝම කතා ඉවර කරලා අයියලා එයාලාගෙ වාහනේම යන්න ගියා....දැන් මේ මෙහෙ දොලක් බලන්න යන්න තමයි ලෑස්තිය....මං කාමරේ ඉඳලා සාලෙට ආවෙ ඉතිං සෙරෙප්පු නොදා...ලොකු සීතලක්වත්,වැස්සක්වත් වටපිටාවෙ නෑ....ඒත් සීතල කකුල් වලට වදිද්දිම මට හචිං යන්න ගද්දි නියම පැපරාසි සේවය වගේ රුෂි අක්කගෙ රොයිටර් කට වැඩ කරා....බැබී බැබී චැමයි....මං අක්කා එන්න කලිං දුවලා ගිහිං එයා මට දීලා තිබ්බ බූල් බූල් සෙරෙප්පු දෙක දාං ආවා....
"සුදු පුතේ ඔයාට කෝල්. එකක්..."
මං දිහාවට අනු ඇන්ටි ෆෝන් එක දික් කරද්දි කවුද කියලවත් ඇහුවෙ නැතුවම මං ෆෝන් එක කනේ තියා ගත්තා....මට ඉතිං එහෙම විශේෂ කෙනෙක් නෑනෙ අම්මා හරි තාත්තා හරි තමයි...
YOU ARE READING
Once(Completed)
Non-Fictionලස්සනම කතාව වුණත් එක තැනක් දුකින් ලියවුණා... පරිච්ජේද ගණනාවක්ම ලියවෙන්න තිබ්බත් මේ කතාවෙ , තවත් පරිච්ජේදයක් ගැන හිතන්න හිතක් නෑ... දුක හිතෙන කතා වලට කවුරුත් කැමති නැති නිසා.... ඉතින් යන්න කලින් එක පාරක් කියන්න, ආදරෙයි නේද?.... ⭕මෙම නිර්මාණය උපුටා...
