(edited)
"ම්ම් යමක් සිතු වෙලා වgay..."
සෙව් මහ කුප්ප හිනාවක් එක්ක කියද්දි රුෂි අක්කා බලු විදියට කට ඇතුලෙ තිබ්බ මොකද්දෝ හපයක් චස් චස් ගාලා හපා ගත්තා....හිතේ තියන හොරේ නිසාම මං පටස් ගාලා බාත්රූම් එකට රිංග ගනිද්දි අක්කා ඉඳුල් පිටිම්ම බිම වාඩි වුනා....මං අත හෝදං පිඟානත් හෝදං එද්දි අයියලා දෙන්නත් ඇවිත් කට්ටියම එක්ක බර කතාවක...
"අපිට හිතේ සැකේ විතරක් තිබිලා මදිනෙ රුෂා..."
ශෙහංස අයියා ධීශ්වර අයියගෙ උරහිසට හේත්තුවක් දාගෙන කියලා මගෙ දිහාවට බබල්ගම් එකක් විසි කරා..මං ඒකත් කටේ ඔබං ඇඳෙං වාඩි වුනා....
"ඒක මං හොයන්නෝනා කෝම හරි....මං ඒක හොයා ගන්නම ඕනා ශෙහා...."
අක්කා එයා ගාවම ඇඳ උඩ වාඩි වෙලා උන්න මගෙ ඇස් වලට එබිලා කියන් ගියා....ඒ ඇස් හරියට කාන්දං වගේ...මාව එයා දිහාවට මාර විදියට අදිනවා ඒ ඇස්...
"හා හා අපේ තනිකඩ හිත් රිද්දන් නැතුව අහක බලා ගනිං http...."
රුෂි අක්කා මේසෙ උඩ තිබ්බ පොතකින් අක්කගෙ ඔලුවටම දීලා ඇරියා...
"ඉතිං ඔය ලඟ ඉන්නෙ...බලා ගනිංකො ලබ්බ...උදැල්ල නොදා."
අක්කා ඔලුව අතගාගාම බනිද්දි සෙව් හොරා වගේ උඩ බලා ගත්තා...
"එයා කැමති නෑනෙ සුද්දහ්... වෙරි බෑඩ් කියන්නත් සෑඩ්. .."
"චඃ අසරණයා..."
ශෙහංස අයියත් කිණ්ඩියට වගේ හිනා වෙද්දි සෙව් අපි කාටත් රවලා එළියට ගියා...ඒකිගෙ ගෑස් යකෝ...
"බලපං..ආයෙ මාස ගානකට කතා කරන එකක් නෑ..."
රුෂි අක්කා මූණත් ඉසකුඩිච්චියක් කරගෙන කියන් ගිහින් හෙනම අවුලෙන් වගේ එළියට ගියා...මුං කරොත් කරන්නෙම ඕම එකක් තමයි....
"ගහ මරාගෙන හරි යාලු වෙන්නෙ නැතෑ...යමං අපිත්...."
ධීශ්වර අයියා කියද්දි අපි කට්ටියම නැගිටලා එළියට යන්න හැදුවෙ...ඒත් ඊට කලින් මං මගෙ තිබ්බ විසාලම මං ඇන්දෙම නැති ශර්ට් එකක් හොයලා හොයලා අක්කගෙ ඇඟේ ගැහුවා ඇඳං වර කියලා...ඇයි ඉතිං පෙරේත පැටියා වගේ තාම ඉඳුල් එක්කනෙ ඉන්නෙ...අක්කා හනිකට ටී සර්ට් එක ගලවලා සර්ට් එක දා ගත්තා...හම්මේ ඒ පිට...රුෂි අක්කා තරම්ම නැතත් බලං ගියාම අක්කත් හෙන හයේ හතරෙ මනුස්සේක්නෙ...මං මූණත් රතු කරං අහක බලං ඉද්දි අක්කා ඇවිත් මගෙ උරහිස වටේ අත් ඔතා ගත්තා...
YOU ARE READING
Once(Completed)
Non-Fictionලස්සනම කතාව වුණත් එක තැනක් දුකින් ලියවුණා... පරිච්ජේද ගණනාවක්ම ලියවෙන්න තිබ්බත් මේ කතාවෙ , තවත් පරිච්ජේදයක් ගැන හිතන්න හිතක් නෑ... දුක හිතෙන කතා වලට කවුරුත් කැමති නැති නිසා.... ඉතින් යන්න කලින් එක පාරක් කියන්න, ආදරෙයි නේද?.... ⭕මෙම නිර්මාණය උපුටා...
