(edited)
චානක්‍යා කල්පනා කලේ සංසාරා මොන තරං අහිංසක කෙල්ලක්ද කියන එක...අම්මා තාත්තාත් හරියට ලඟ නැති කෙල්ල මේ....ශාලිත ගමගේ...එහෙම නැත්තං සංසාරාගෙ තාත්තාට ගෙදරින් කරලා දීපු මගුල නිසා ශාලිත සංසාරාට වෙනස්කම් කරන හැටි පුංචි කාලෙම ඇස් දෙකෙම් දැකලා තියන චානක්‍යා සංසාරාව මෙච්චර රකින්න දඟලන එකේ පුදුමයක් නෑ....
ලාවන්‍යා මේ බැඳීම් අල්ලගෙන ඉන්න දඟලන්නෙත් සංසාරාට අම්මා තාත්තා නැති වෙන එක වළක්වන්න විතරයි කියන දේ සැරයක් ඒ කටිම්ම අහපු චානක්‍යාට සංසාරා ගැන තිබ්බෙ මහා දුකක් එක්ක ලොකු ලෝභ කමක්...නපුරුයි කියලා ලෝකෙට පෙන්නුවට ඇත්තම සංසාරා මේ ලෝකෙට අහිංසක වැඩිද මන්දා.
සංසාරාට අමතක වුණාට චානාක්‍යාටයි සංසාරාටයි පුංචි අතීතයක් තිබ්බා....කාලයක් අමතක වෙලා මගෑරිලා ගිය අතීතෙ චානක්‍යාට මතක් කරෙ ශාලිත....චානක්‍යාගෙ සුදුචූටි තමයි සංසාරා... පහළ අඹ ගහ යටට වෙලා මහා වෙලාවක් අරං කල්පනා කලේත් අඳුරගන්න මෙච්චර දවස් ගියෙ ඇයි කියලයි....දැන් හිතද්දි චානක්‍යාට දුකයි ඒ පලවෙනි දවසෙ සැරෙන් කතා කරාටත්...
______________________________________
"සුදු පුතේ...එන්න කන්න..."
මං පහළට එබුනා....අක්කා නෑ...එයා කොහෙද යනවා කියලා යනො ඇහුනා...ඒත් වාහනේ නෙවෙ...පයින් ගියෙ...කොහෙ හරි ලඟකට වෙන්නෝන...
"බඩගිනිත් නෑ හලෝ....චූටි කොහේ හරි රවුමක් දාමුද තවුසෙගෙ බබි ආවම...."
"හ්ම්."
ඒ දෙන්නගෙ කතාව සද්ද නැතුව අහන ගමන් මං කෑවා...ඒත් මගෙ හිතේ තිබ්බා ප්‍රශ්නයක් අක්කා කොහෙද ගියේ කියන එක ගැන....
අපි කාලා බීලා ඉවර වෙද්දිම අක්කා ගෙදර ආවා....යද්දි උන්න අක්කා එනකොට ආවෙම මූණ කලු කරන් වෙද්දි මං පුදුමෙන් එයා දිහා බලං උන්නා....
"මුකුත් අවුලක්ද චනා..."
රුෂි අක්කා හෙමින් එයාගෙන් අහද්දි අක්කා මුකුත් නොකිය මං දිහාවට ආවා...
"ආ මේක කාටත් දීලා කනො සුද්දි...."
මගෙ දිහාවට පාර්සල් එකක් විසි කරලා එයා රුෂි අක්කා එක්කම පඩිපෙල නැග්ගා...ඒත් මගෙ අවදානෙ ගියෙ අක්කගෙ අතේ තිබ්බ රතු පාට පැල්ලම දිහාවට විතරයි....අක්කා ගිහින් තිබ්බෙ කෑම උස්සන් එන්නම නෙවෙ කියලා මට තේරුණා....
____________________
YOU ARE READING
Once(Completed)
Non-Fictionලස්සනම කතාව වුණත් එක තැනක් දුකින් ලියවුණා... පරිච්ජේද ගණනාවක්ම ලියවෙන්න තිබ්බත් මේ කතාවෙ , තවත් පරිච්ජේදයක් ගැන හිතන්න හිතක් නෑ... දුක හිතෙන කතා වලට කවුරුත් කැමති නැති නිසා.... ඉතින් යන්න කලින් එක පාරක් කියන්න, ආදරෙයි නේද?.... ⭕මෙම නිර්මාණය උපුටා...
