İyi okumalarrrr, bir şans verdiğiniz için teşekkür ederim :))
Bu arada o yıldızı doldurmanızı ve yorumlarınızı bekliyorum ;)
Hayatımda ilk defa korktum...Nedensizce o kara irislerin bir başkasını sevmesinden korktum, neden diye sorarsanız. Tam karşımda bir kıza sarıldı, kız ise onu yanağından öpmüştü sanırım bilmiyorum ama o kara irislerde beni etkileyen bir şeyler vardı, bide şu var herkes ondan korkuyor nedensizce.
Kime sorsam herkes boşvermemi söylüyordu onu göreli iki gün olmuştu, tamı tamına iki gündür okula gelmiyordu. Düşündüm çok düşündün en fazla bir çete lideri olabilir dedim yada insafsız birdir dedim.
🖤🌕🖤
Okula yeni gelmiştim, etrafıma baktığım sırada onu gördüm sigara içiyordu, çok gizemli ve sert bir çehresi vardı bakışları ile bir insanı idam edebilirdi resmen, ama bir o kadarda güven verici gibiydi.
Ben ona bakıp öylece düşünürken, bana deydi zifirleri...Kalbim durdu, yeniden çalışmaya başladı o an sanki ama o tehlikeli olabilirdi önce bunu öğrenmem lazımdı ama kimse onun hakkındaki sorulara bile net cevap vermiyordu, onun hakkında tek bildiğim tehlikeli olduğuydu.
......
Sınıfa yeni girmiştim çantamı dördüncü sıraya koydum ve kapıya doğru yönelmiştimki kafam sert bir şeye çarptı, kafamı kaldırıp kim olduğuna baktığımda onu gördüm, bana sinirle bakıyordu tam konuşacakken "Bana bak 1,58 hemen sıramdan kalkıyorsun yoksa o olmayan bacaklarınıda sıraya ben gömerim!". dedi.
Ona sinirle bakıp "Sen kimsin de bana bu şekilde edepsizce konuşuyorsun". Diye cevap verdim, ben bunları söylerken o bana gülüp benim oturduğum sıraya çantasını bıraktı ve bana omuz atıp sınıftan çıktı, çıkmasına ama benim omzumda çıktı sanırım....
Sıraya oturup fizik hocasını beklerken o geldi ve yanıma oturdu bana " Adın ne küçük". Diye sordu, " Ben naz" diyip elimi uzattım, elime baktı ve sinirle sırıttı " Bak sen bende Arel " dedi ve elimi sıktı.
Ben onun ismini kafamda tartıp biçerken o elimi bırakmıyordu, ben elimi çektikçe dahada sıkmaya başladı...Sanırım biraz daha sıkarsa elim kırılacaktı, o elimi kırmaya çalışırken hoca çoktan içeri girmişti.
Birkaç dakika geçmişti ders başlayalı ama hala elimi bırakmıyordu "artık elimi salsan bir" Diye fısıldadım. Arel ise bana bakıp "Eğerki peşimi bırakmazsan bende elini bırakmam, çünkü ben senin düşündüğün gibi öyle kahraman falan değilim öyle bir şey düşünüyorsan eğer, düşünme çünkü ben siyahım boğarım seni, yok olursun küçük inci boğarım seni, canını yakarım bu son konuşmam olsun" diye sessizce fısıldadı, ama benim tek takıldığım yer küçük inci oldu nedensizce o kadar uzun bir konuşmada sadece orda takılı kaldım.
Ama o yanılıyordu ben, karanlıkta yaşamayıda öğrenirdim, ve şundan emindim onda olan her ne ise beni kendine çekiyordu yavaş yavaş ona yaklaşıyordum sanki, bir ip vardı ve beni ona doğru çekiyordu ve ben çekildikçe ondan ayrılamıyordum...
Peşindeyim, ve peşinde olmasınıda istiyordum. Benim olmalıydı o siyah irisler.
Belkide katilimdi o irisler ben bilmiyordum...
Yazım yanlışları için özür dilerim arkadaşlar daha öncede kitap yazıcaktım ama istediğim gibi gitmedi umarım beğenirsiniz aşklarrr :))
Kendinize iyi bakın, kalpleriniz den geçenlerin olması dileğiyle...
