Yeni yeni uyanmaya başlıyordum lakin gözüm kapalıyken bile gözümü yakan bir ışık vardı yavaşça göz kapaklarımı araladım, ışıktan nerdeyse göz bebeklerim titredi.
Gözümü tamamen açtığımda bir odadaydım yavaşça yattığım hasta yatağında diklendim ve kolumdaki serumu çıkardım.
Vücudum sanki yüzyıllardır hareket etmiyor gibiydi, uyuşmuştum resmen yavaşça ayağa kalktım ve zar zor kapıya yürümeye başladım.
Kapıya zar zor vardım ve kapıyı açtım beni uzun sayılan bir koridor karşıladı dikkatlice yürümeye çalışıyordum ama bacaklarım titriyordu nerdeyse, merdivenlerden indim ve seslerin olduğu yere doğru ilerledim kafamı kapıdan içeri yavaşça uzattığımda uzunca bir yemek masasında takım elbiseli resmi adamların oturduğunu gördüm.
Ama sanki en başta oturan adam tanıdık geliyordu, yemek odasına adımlarımı yönlendirdim ve içeri girdim, servis yapan bir hizmetli beni görünce elindeki tabağı yere düşürdü ve tabak yerde parçalara ayrıldı, ama sanki orda tabak değilde ben parçalanmışım gibi geldi bir an.
Masadaki bütün kafalar bana doğru döndü tam o sırada masanın başındaki adam
" Bu bu gerçek olamaz " dedi fısıltı ile ardından hızla yanıma geldi ve bana sıkıca sarıldı ben şok içinde kalmışken adam saçlarımı öpüp sevgilim diyordu gecem, dolunayım diyordu yavaşca adamdan ayrıldım yüzyüze geldik hafifçe başımı kaldırdım onu daha iyi görmek için o da bunu anlayıp hafifçe eğildi
"Sen kimsin? " Derken sesim fısıltıdan farksızdı.
"Nasıl ben kimim, güzelim, gecem benim Ares'in "
" Ares? " Dedim şaşkınlıkla
"Sen beni, bizi unuttunmu lütfen unutmadım de lütfen " dedi.
"Ben özür dilerim bayım " diye fısıldarken kafama keskin bir acı saplandı.
Merhaba minik incilerim uzun bir aradan sonra yeniden merhaba bazı sorunlardan dolayı bayadır yoktum...ama yeniden buralardayım artık daha sık bölüm gelecek yazım yanlışların mazuruna bakmayın lütfen sizi seviyoreeee 🙃🫠🫂🦾🥰
