05

39 5 1
                                    




Mga ilang minuto lang kaming nag usap ni kiro bago 'to bumalik sa pag aaral at ako naman ay tinapos nalang ang pag kain ko. Palihim ko siyang pinag mamasdan habang busy siya sa pag babasa ng mga notes niya.

I find it very attractive. I really find him really attractive.

I like guys who cared about his academic. Especially if the guy is more passionate about what he likes and his goals. For me. Kiro suits to that.

I don't know how he manage to balance his academic and his passion for music.

I admired him for that.

Pinagmamasdan ko siya habang iniinom ang drinks ko. Napansin ko naman na may lunapit kay kiro na isang pamilyar na mukha at para bang nagpapaalam ito sa kanya. Tumango lang si kiro at kumaway hanggang sa bumalik 'to sa pag aaral.

Habang nakatingin nga ako kay kiro ay bigla naman may nag pop up na message sa screen ng cellphone ko kaya kaagad ko 'tong tiningnan.

Si mommy, nag message at hinahanap kung nasaan ako. Kaagad naman akong nag reply at pagkatapos non ay bumalik na sa ginagawa ko.

At yun ay ang pag masdan ang mukha ni kiro.

Kahit kasi mukha siyang intimidating at palaging seryoso ang mukha ay may pag ka softness pa din ang makikita sa features niya. Yung matangos niya ilong na para bang inihulma upang maging perpekto sa paningin ko. Na iimagine ko palang naka suot siya ng damit pang doctor ay labis-labis na tuwang nadarama ko para sa kanya.

Hindi ko maiwasang mapailing at matawa sa mga bagay na naiisip ko.

Sandali akong nanatili doon sa pwesto ko. At sandaling napatigil sa pag aaral si kiro at tumingin sa akin. Kumaway lang ako sa kanya.

Malaking ngiti lang ang iginawad niya sa akin. Tapos na ata ang timer niya sa promodoro. Dahil naka stop na ito.

Kaagad akong lumapit sa kanya upang kausapin siya.

"Study break?" Nakangiting tanong ko. Umupo pa ako sa harapan niya habang dala-dala ko ang toast bread ko. Ubos na din kasi ang drinks ko.

"Yup, For fifteen minutes." Sagot niya.


Tumingin naman ako sa binabasa niya. Nakalapag kasi 'yon sa table. "Ang sakit naman sa ulo neto." Reklamo ko habang binabasa ang notes niya.


"Cause it's not your forte." Natatawang sabi niya. Napa ngiwi  nalang ako saka ibinalik ang notes niya sa kanya. "You're right. Mas okay pang mag basa ng constitutional books kesa ang mag basa ng medical book, Science is not my thing." Sabi ko.

"Well.. me too." He said. Shrugged.

"Why?" I curiously asked.

He look at me while trying to think with his one eye closed. "Well.. as you can see i'm reading and studying medical books..." he sarcastically said. I gave him a stir look after he said that. "Pero future student lawyer na jowa, ayaw mo?" I directly asked. I was shock when kiro burst in shock. His eyes widened in disbelief.  

"What?!" He cursed. Frowning his forehead.

I laugh the moment i saw his reaction. I expected it.

I tried to hide my laugh. I even covered my lips while drinking my drinks just to hide it from him.  It was amusing to his reaction while trying to act cool.

"Future law student..." He simply said. Biting his lower lip and started to think. Directly trying to avoid my gaze. I nodded my head while waiting for his answer.


Chasing the Symphony Where stories live. Discover now