Dilemma

part 3

احساس شناور بودن رو دارم۔۔۔پر بودن از نیستی۔۔۔من در داستان خودم غرق شدم۔۔احساس پوچی میکنم۔
این حتی از مواقعی کہ سعی در کنترل خشمم رو دارم سخت ترہ۔

چندین بار بھش فکر کردم۔نابودی۔۔ارامش۔۔۔مرگ
ھروقت کہ مست بودم۔۔ھروقت ناراحت بودم۔۔تنھا بودم۔۔۔خستہ و سرگردون

امشب بہ خودم قول دادم خستگی ھام رو تو مستی غرق کنم اما انگار خودم ھم دارم باھاشون فرو میرم۔۔۔
گم میشم و سقوط میکنم۔۔۔سقوطی بہ سمت تاریکی۔۔۔
بدون ھیچ بالی برای پریدن

جمعیت باز ھم عجیب نگاھم میکنن و من مثل ھمیشہ کمترین اھمیتی بھشون نمیدم و راھمو سمت سرویس بھداشتی بار کج میکنم۔۔

نمیدونم اینبار ھم شجاعتش رو دارم یا نہ
شجاعت روبرو شدن با کسی کہ از من
کیم تھیونگ رو ساخت۔۔

نفھمیدم کہ چی شد اما من دوباری روبروی آینہ ی کثیف بار ایستادہ بودم و بہ تصویر غریبہ ای کہ جلوم بود خیرہ بودم۔چھرہ ای زیبا کہ ھمہ ارزو داشتن تکہ ای از زندگیش باشن۔
چرا کہ نہ؟

زیبا۔۔۔ثروتمند۔۔درخشان۔۔۔مشھور۔۔

_ھی اونا روی تاریک زندگی سگیتو نمیبینن نہ؟
تو فقط یہ امگای بدبختی کہ ھیچ وقت خودت زندگی نکردی پس حقتہ بمیری کثافت۔۔۔حتی عرضہ ی زندگی کردن بہ عنوان خودت رو نداشتی۔۔۔تمام زندگی کوفتیت این و اون برات تصمیم گرفتن و توان نہ گفتن بہ خواستہ ھای فاکیشون رو نداشتی و الان وضعت اینہ۔۔۔

چند وقت دیگہ قرارہ بمیری و تمام۔۔۔این چیزیہ کہ میخواستی؟؟

ارزشش رو داشت؟؟؟

خوشحال کردن یہ نفر ارزش بہ گند کشیدن زندگیتو داشت لعنتی؟؟؟

نمیدونم چرا احساس سوزشی توی حنجرم دارم۔۔۔من حتی نمیدونم از کی دارم داد میزنم۔۔۔معمولا اینجوری خشمم رو تخلیہ میکردم اما اینم مال قدیم بود۔۔۔

من خیلی وقتہ عوض شدم۔۔۔شایدم مردم

بہ اون تصویر نفرت انگیز توی آینہ نگاہ کردم۔توی مستی با خودم بیشتر صادق میشدم و ھیچوقت تحمل دیدن خودم رو نداشتم۔۔

_میدونی چیہ؟؟؟ازت متنفرم

مشتم رو محکم بہ فک پسری کہ داشت بھم لبخند میزد کوبوندم و اون تصویر ھزاران تیکہ شد۔اینہ ی روبروم شکست و تیکہ ھای تیزش روی سینک و زمین رو فرش کرد۔
کمی نفس گرفتم۔۔

ھروقت عصبانی میشم نفس ھام بہ شمارش میوفتن اما اینا چیہ دیگہ؟؟من۔۔۔من دارم گریہ میکنم۔۔۔

_بیا امشب تمومش کنیم کیم ۔۔۔۔برای یبارم کہ شدہ خودم برای خودم تصمیم میگیرم

تیکہ ای از اینہ شکستہ رو برداشتم۔

تھش چی میشد۔۔۔ترس ندارہ۔۔

درد میکشم اما این درد کمتر از زخم ھای قلبمہ۔۔۔بہ ارامش میرسم۔۔۔
بالاخرہ۔۔