Dancer of the darkness (Minsung)

Chapter 8 (your lips my lips)

Minho: Θες να χορέψουμε?
Han: Minho... Θέλω αλλ-
Minho: Έλα
(Του έδωσα το χέρι μου και του χαμογέλασα, αυτός το δέχθηκε και μου ανταπέδωσε το χαμόγελο)

---

Το τραγούδι τελείωσε, εγώ και ο Han είχαμε μείνει στόμα με στόμα. Νιώθω σαν να μην έχει περάσει μέρα από τότε... Αχ... ζεστός αέρας πλημμύριζε την καρδιά μου... δεν είχα ξανά νιώσει έτσι. Αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή...
Ο Han έφυγε από κοντά μου... φάνηκε να ντρέπεται. Εγώ του χαμογέλασα. Μετά θυμήθηκα ότι έχει σχέση... Μάλλον τον έφερα σε δύσκολη θέση...

Minho: Θα σε πάω εγώ σπίτι Hanie
Han: Όχι δεν χρειάζεται
Minho: Θα σε πάω! Ξέρεις τι ώρα είναι?
Han: Όχι
Minho: Είναι 1:43
Han: Ohh! Εντάξει τότε. Σε ευχαριστώ Minho

(Εγώ και ο Han μπήκαμε στο αμάξι μου)
Han: Τον δρόμο τον ξέρεις
Minho: Ναι φυσικά
Han: Minho...?
Minho: Ναι Hanie
Han: Τι θέλεις να κάνεις όταν τελειώσεις το σχολείο?
Minho: Hmmm... Θέλω να ασχοληθώ με τον χορό. Ίσως να ανοίξω μια δική μου σχολή χορού
Han: Α, ωραία. Θα έρχομαι
Minho: Χαχα. Θα σε περιμένω. Ορίστε! Φτάσαμε
Han: Ah ωραία.
Minho: Ha-
Han: Minho! Να ξέρεις ότι πέρασα τέλεια μαζί σου σήμερα
Minho: Και εγώ Hanie
Han: Σε ευχαριστώ για όλα
Minho: Μην ευχαριστείς.
Han: Τα λέμε στο σχολείο
Minho: Τα λέμε Hanie

Γύρισα σπίτι. Κάθισα στο γραφείο μου, άνοιξα το ημερολόγιο μου και άρχισα να γράφω.

1:56 π.μ.
Φέτος, είναι η τελευταία μου χρονιά. Δεν ξέρω αν θέλω να δώσω πανελλήνιες αλλά θέλω να έχω ένα απολυτήριο με καλό βαθμό. Θα προσπαθήσω πολύ αυτήν την χρονιά, γενικά δεν είμαι ούτε καλός αλλά ούτε και χάλια μαθητής ένα 15 το βγάζω. Φέτος θα ήθελα ένα 17!
Θα προσπαθήσω.
Ουφφφ έχω και τον πατέρα μου να με πιέζει να σπουδάσω νομική ή οικονομικά στο εξωτερικό. Θα έκανα ότι δουλειά μου έλεγαν! Αλήθεια! Μα όχι κάτι που έχει να κάνει με γραφείο, δεν μπορώ να κάθομαι. Πως να πω στον πατέρα μου ότι δεν θέλω κάτι από αυτά που μου λέει? Πως θέλω να γίνω χορευτής ή δάσκαλος χορού? Πως είμαι γκέι? Πως μου αρέσει ο Han?
Αχχχ... ο Han.... δεν έχω ξανά νιώσει έτσι.. Είναι ο φίλος μου όμως. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό! Αυτός μπορεί να με βλέπει φιλικά.. δεν ξέρω. Ίσως είναι λίγο νωρίς αλλά νιώθω σαν να τον ξέρω χρόνια. Μου αρέσει πολύ! Είναι όμορφος, ευγενικός, γλυκός, χαμογελαστός, αστείος, καλόκαρδος και πάνω από όλα, έχει δυνατή ψυχή. Του έχουν συμβεί τόσα πολλά και αυτός, ακόμη εκεί, χαμογελάει και κοιτάει με αισιοδοξία το μέλλον. Όχι σαν εμένα! Έχασα την μαμά μου όταν ήμουν 7 χρονών και ακόμη δεν το έχω ξεπεράσει. Μακάρι να ήμουν πιο δυνατός...
Αυτό μου αρέσει σε εμένα και τον Han. Ο ένας ολοκληρώνει τον άλλον. Εκείνος έχει πράγματα που δεν έχω εγώ και εγώ έχω πράγματα που δεν έχει εκείνος.
Μακάρι να νιώθει και αυτός έτσι για μένα.