Hikayeden bağımsız ekstra şeyler eklenmiştir!
------------
"Herkes niye peşinde? O lanet olası süvarliler bile senin için sıraya girmeye hazır." Bi adım attı. Nerdeyse dip dibeydik. "Seni bu kadar özel kılan ne?" Sanki sorduğu sorunun cevabını bana...
Ama nasıl? Herkes uyandığında onunda geri gelmesi gerekirken gelmemişti. Şimdi nasıl olurda geri gelmişti. "Haberi varmı?"
Sorduğun soruya bak Viki! Tabi ki olucaktı.
"Önden fırladı." Mimi baş parmağıyla gerisini, yani kapıyı işaret etti.
Kardeşinin gelmesinin ne gibi sonuçları doğuracağını bilmiyorduk. Ya da sadece ben bilmiyordum. Kapıyı açıp merdivenlerden aşağıya indim. Buraya gelmiş olması bile büyük bi soru işaretiydi. Nasıl gelmişti? Nasıl süvarilerin elinden kurtulmuştu? En önemlisi. Buraya gelirken onları peşlerine takmışmıydı.
Eğer olaylar böyle işlemişse başımız tahmin ettiğimden de büyük dertteydi.
Merdivenlerden inerken aceleci ayak adımlarımı yerden kestim ve kanatlarını kullanarak kapı girişine geldim. Diğerleri gibi herkes etrafa toplaşmıştı.
Eragon'un bu durumda nasıl bi tepki vereceğini düşündüm. Ailesinin şuan nasıl bi durumda olduğunu gerek duymadığından hiç söylememişti. Kuzgun'u dışında hep yalnızdı. Gözlerim onu ararken sol taraftan çıka geldi. Kardeşine sarılmamıştı. Belli bi mesafesini koruyordu. Karakteri bu olduğundan fazla bi tepki vermedim.
Temkinli adımlarla önce beni pas geçti. Kısa süreliğine göz göze gelmiştik ama o kadar soğuk bakıyordu ki her hangi bir duygu kırıntısı görmek için kahin olmak gerekirdi. Yavaşca yolundan çekildim, sonra diğerleri de benim yaptığımı yapıp kardeşiyle arasından çekildi.
Sahi kardeşinin adı neydi?
"Uriel..." Diye fısıldadı Eragon aklımı bir kez daha okuyarak.
Kardeşi gelmesine rağmen benim beynimle mi oynuyordu hâlâ?
Gözleri kısıldı bi süre sebebini anlamamıştım. Daha sonra kardeşi ona baktı. O da ona. Uriel küçük yaşta ölmüştü. Ama bedeni 20'li yaşlarında ki bi kadına sahipti. Bu da ayrı bi gizemi barındırıyordu. Anlaşılan şu an olanları idrak edemiyordu.
