Hikayeden bağımsız ekstra şeyler eklenmiştir!
------------
"Herkes niye peşinde? O lanet olası süvarliler bile senin için sıraya girmeye hazır." Bi adım attı. Nerdeyse dip dibeydik. "Seni bu kadar özel kılan ne?" Sanki sorduğu sorunun cevabını bana...
Çok kalabalık ve çok sesliydik herkes ayrı bi ağızdan konuşuyordu ve Eragon'un sabrı taşmak üzereydi. 2 saattir yoldaydık. Hemen yanımızda sürekli ağlayan bi çocuk vardı.
"Rica etsem çocuğu susturabilir misin?"
"Evet, lütfen biri çocuğu sustursun."
"Sana diyorum Eragon..."
Bana baktı. Çocuğa sinir olmuştu anlaşılan. Yüz ifadesini değiştirdi, kanatlarının hızını yavaşlattı be çocuğun yanında uçmaya başladı.
"Şşşt, sevgili çocuğum, her şey yolunda. Sus, sus artık. Gözyaşı yok, buradayım..." Gerçekten bi baba gibi ona şefkatlı davranmıştı. As önce huysuz bi mooda olmasına rağmen.
Ama çocuk susmak bilmiyordu en sonunda kucağına alıp anlına dokundu ve çocuk uyuya kaldı.
Çocuğu annesine teslim ederken hızlandı ve ön safhaya geçti tekrar. "UHUĞLTU İSTEMİYORUM. ZATEN Bİ DURUMUN ORTASINDAYIZ. SESSİZ OLURSANIZ HEPİMİZ İÇİN İYİ OLUR TEŞEKKÜRLER."
Düz bir ifadeyle yerine geçerken onu bu tür düşüncelerden biraz kurtarmak istedim. "Neden bu kadar soğuksun?"
Ani sorum karşısında gayet sakin kaldı.İç çekti ve cevaplamaya başladı. "Benim daimi yaşamım sağukluktur. Soğuk bir kalp genellikle bilge bir adamın işaretidir."
Bu kavram bana uzak geliyordu. Sanırsam duygularımı daha çok ön planda tutmamdı. "Neden herkese karşı bu kadar soğuksun? Kendini kimseye yakın hissetmiyor musun?" Bu soruların cevabını cidden merak ediyordum. Onu anlamak şu sıralar benim için önemli bi hâl almıştı.
"Duygularının seni ele geçirmesine izin vermemek akıllıca olur küçüğüm. Bunu deneyimleyerek öğrendim." Hayır, ses tonu biraz daha sertleşmişti amacım bu değildi. Ve bazen insanın, duygularının onu ele geçirmesini ister. Bu kadar çevik kalmak nereye kadar?
Biraz yatıştırmak istedim ve hazır bu kadar rahatken durumu değerlendirmek için daha fazla soru sordum."En son ne zaman kendin gibi hissettin?"
Bir süre sessiz kaldı. "Bu zor bi soru. Artık pek çok çağdır kendimde olmadığımı düşünüyorum. Evrenin başlangıcından beri hayattayım. Kendimi kaybettim. Bunca zaman sonra kim aynı kişi olarak kalabilirdi ki?"
