ℙ𝕒𝕞𝕦𝕜 𝕖𝕝𝕝𝕖𝕣ı 𝕘𝕠̈𝕣𝕖𝕜
𝚅𝚘𝚝𝚎 𖤐
❀•°•═════ஓ๑♡๑ஓ═════•°•❀
"Bunu senden beklemezdim." Dedim bir adım daha ondan uzaklaşırken.
Benden uzaklaşırken güvende olduğumdan emin olmak için koruma gücü gibi bi şey aktarmıştı bana ve Ethan o an, bu sebepten dolayı yere serilmişti.
Yüzü solgundu ona sarılmak istiyordum ama duygularını kabul etseydi böyle bi şeyi ikimizde yaşamazdık. Özür dilemesi faydası olmazdı. Gözlerimin içine baktı ve "Haklısın." diye fısıldadı.
Açlık'ın bana verdiği güç ise o güçle tezatlaşmış zarar vermişti. Eragon gücünü o an içimden almak istemişti ama bir türlü diğer gücümden ayrılmamış Amicus'u da bu işe dahil edip kurtarmıştı beni.
Kuşuna da sebep olmuştu. Ölmemişti, eğer ölseydi Eragon şu an tahmin edemeyeceğim halde olurdu.
Yanıma yaklaşmasına izin verdim bunu düşününce. Ne yapmış olsa onu affedebilir miydim?
"Duyguların konusunda bi daha bencil olma." Diye sulu gözlerle onu tembihledim.
Sonunda koşar adam yanıma yaklaştı ve kollarımı boynuna doladım. Kafasını boynuma gömdü. Uzun uzun içine çekti beni. "Şimdi daha iyi alıyorum." Dedi 2 gün önce antrenmanda yaptığı harekete ithafen.
Saçı yüzümü gıdıklarken gülümsedim. Bunları örmek istiyordum. Beni kucağına aldı. Elimle yanağını okşadım ve ben yüzünü yaklaştırmadan o beni öptü.
Sırtımı yavaşça yatağa yatırırken ona baktım. Bunu istiyordum. Ama şuan uygun olurmu onu bilmiyordum.
Yükünü vermeden üstüme kapandı. Kalbinin atışını ilk defa bu kadar yakından duyduğumu hissediyordum. Yüzüme gelen saç tutamını eliyle çekti. "Kalbimi hızlı attıran ve ölü duygularımı canlandıran tek şeysin Viki..." Dudakları tekrar dudaklarımla buluştu ve artık ateş gibi yanan dudakları boynuma uzandı. Eli yavaşca kalçama değerken bi kaç tıklama oldu.
Ama umursamadı. Parmaklarını iyice kalçama bastırırken "Tamam geliyorum." Dedi sesini gür tutmaya çalışarak. Omzuna vurdum benim odamda benim olduğumu düşünüyorlardı. Haliyle de beni çağırmışlardı.
Soğuk dişleriyle alçaktan bana baktı, Tşortumu kaldırdı. Bedenim önünde savunmasızca duruyordu. Göbeğimin üstünden bana gülümsedi. Görseydiniz siz bile o an sarhoş olmaktan beter olurdunuz. Eli hâlâ kalçamda dururken tekrar kapı çaldı.
Ben kalkıcakken "Sen dur, ben bakarım."
Derin bi nefes aldı. Açıkta kalan göbeğimi öptü önce daha sonra boynumu ve ayağa kalktı. Üstüne hırka geçirmesi saliseleri bulurken kapıyı sadece kendisinin görüneceği kadar araladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Göklerin Sırrı; Safir Zehir
FanfictionHikayeden bağımsız ekstra şeyler eklenmiştir! ------------ "Herkes niye peşinde? O lanet olası süvarliler bile senin için sıraya girmeye hazır." Bi adım attı. Nerdeyse dip dibeydik. "Seni bu kadar özel kılan ne?" Sanki sorduğu sorunun cevabını bana...