Hikayeden bağımsız ekstra şeyler eklenmiştir!
------------
"Herkes niye peşinde? O lanet olası süvarliler bile senin için sıraya girmeye hazır." Bi adım attı. Nerdeyse dip dibeydik. "Seni bu kadar özel kılan ne?" Sanki sorduğu sorunun cevabını bana...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2.Kitabımı da final yaptım 🥹 Umarım okuyan hayalet okuyucular da beğenmiştir kitabımı. Hayal dünyamı gezdiniz bi nevi size teşekkürlerimi sunuyorum.
Öyleyse final bölümü karşınızda;
❀•°•═════ஓ๑♡๑ஓ═════•°•❀
"Herkes niye peşinde? O lanet olası süvarliler bile senin için sıraya girmeye hazır." Bi adım attı. Nerdeyse dip dibeydik. "Seni bu kadar özel kılan ne?" Sanki sorduğu sorunun cevabını bana yaklaşarak bulmayı umuyor gibiydi.
"Neden bi' çok yanlış yapmana rağmen, daha kızmadan seni affede biliyorum?" Son söylediği cümle ile bi şeyleri anladım. Neredeyse ağzımın içine fısıldamıştı.
Dalgınlıkla sorduğu sorunun farkına vardı ve gözünde ufak bi yıldız patladı.
"Bence cevabı artık sizde biliyorsunuz."
Yatağımda porselen gibi beyaz çıplak bedenine bakarken geçmişte konuştuğum konuşmalar geldi aklıma.
Aslında o gün kendini belli etmişti ama ben bi şekilde bunları hatırlamıyordum. Açlığın bana gücünü verdiği zamana yakın bi tarihte geçmişti bu konuşma.
Kolumu kafamın altına koydum ve ona çarpan güneş ışınlarına ben engel oldum bu sefer. Elleri yastığının altında, yüz üstü yatmıştı. Sırtı dün gece olan şehvetin eseriydi. Benim eserim.
Anlaşılan o kadar yorgun düşmüştü ki sırtına bıraktığım tırnak izlerini bile kapatmaya gücü yetmemişti. Savunmasız ve güvendeydi. Bunca yıllık hayatında ne zaman bunu hissetmişti acaba?
Elim istemsizce saçına gitti. Uzun ve yumuşak dokusuna alışmıştım. Dokunuşumla tek gözünü araladı. Uykunun verdiği mağrur bi ifade ve sesle "Günaydın." Dedi. Sesi tahminimden güzel çıkmıştı Siktir.
İki gözünü de açtı. Her hareketinde ona bakıyordum. Bana doğru yan döndü ve boynuma baktı. "Çok mu yorgunsun?" Onun bıraktığı izleri geçirecek benimde hâlim yoktu.
Sırtını okşadım. "Anlaşılan sende."
Tek koluyla beni kendine çekti. Beni boynuna gömerken "O halde biraz daha yatalım." Diye mırıldandı.
Kafamı yukarı kaldırdığımda ona baktım. Gözlerini tekrar kapatmak üzereydi. Nefesim yüzüne vurunca bana baktı ve dudaklarımdan öptü. "Anlaşılan doymamışsın?" Dedi çapkınca gülümserken.
Ben daha bi şey diyemeden sırtımda olan eli yavaşca, tüy misali hareket etti. Eli kalçama gelince bi tanesini sıktı. "Çok güzelsin Viki. Her zaman çok güzeldin."
Ellerim göğüslerinde keskinleşirken yavaşca ileri gitti. Ona daha çok yapıştım. Sertleşen erkekliğine deymiştim. Deymemle beraber o da inledi.
