KAÇ GEL KOMUTAN

2.BÖLüm

Buraya sizi ifade eden bir emoji bırakır mısınız?

Bol bol satır arası yorum yaparsanız sevinirim iyi okumalar.

"Kırgınım yağan yağmura, gizleyemedi gözyaşlarımı. Kırgınım gürleyen gökyüzüne, susturamadı çığlıklarımı. "

2.BÖLüm

Bölüm şarkısı; Melike Şahin= Bedelini ödedim

"Pembe panjurlu evimiz olsun, bir de duvar da ikimizin resmi. "

Ben aracın önünde durduğumda, şoför tarafının kapısı açıldı. Ağabeyim tüm asaleti ve karizması ile bana ilerlerken gözlerim dolmuştu. Çağrı olmasaydı nasıl yaşardım, hiç bilmiyorum.

Gözlüğünü çıkarıp göz kırptı. Başımı omzuma doğru eğip dudaklarımı büktüm. Sanırım ağlayacaktım.

"Saçmalama, sakın." Gözümden düşen bir damla ile bana sıkıca sarıldı.

"Gel şöyle ağabeyinin güvenli kollarına."
Başımı göğsüne yaslayıp sıkıca sarıldım.

"Seni çok özledim. Güvende hissetmeyi çok özledim. Sevilmeyi çok özledim. Sen gittikten sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı."

"Kurban olurum seni verene. Artık hiç ayrılmayacağız. Seni yanıma almadığım her gün için pişmanım."

"Senin suçun değildi, ben gelmek istemedim. Bilseydim ,gelirdim. Ben sandım ki onların istediğini yaparsam beni severler. Olmadı ağabey, ne yaparsak yapalım onların istediği evlatlar olamadık."

"Senin de suçun değildi. Bütün suç ebeveyn olamayan anne ve babamızda. Ben sana baba da olurum, anne de. Bundan sonra tek damla gözyaşın akmasın diye elimden geleni yapacağım."

"Sen var ya, iyi ki varsın."

"Tişörtümü salya yaptın. Kay git öteye." Hah işte bu kadar duygusallık ona nasıl fazla gelmedi diyordum bende.

"Öküz müsün acaba?"

"Çok konuşma, daha gidip yemek yapacaksın. Enerjini ağlamaya değil eve ve mutfağa harca."

"Çağrı, şaka mı yapıyorsun?"

"Ağabey diyeceksin, Ağabey. Yeni nesilde hiç terbiye kalmamış. " O söylene söylene valizi bagaja koyarken, bende şaşkınlıkla arkasından bakıyordum.

"Sana inanamıyorum, insan der kardeşim yol yorgunu. Dışarıdan yedireyim. Yoldan gelen insana yemek mi yaptırılır?"

Yolcu koltuğuna oturmam ile o da şoför koltuğuna geçti. Kemerlerimizi takarken sırıtıyordu.

"Teknik olarak sadece yemek değil. Yani ev işi de olabilir ucundan."

"Yok artık!"

"Var artık. Ne var kızım? Yeni eve geçtim. Ben ne anlarım temizlikten. Eşya koyduk sadece. E bizimkilerde temizlikten anlamaz. Eşya yerleştirip seni bekledim."

"Yeni eve mi geçtin?"

"Lojmanda boş bir daire vardı, karşı dairemiz. Sen gelince o davarlar ile iç içe yaşayamazdın. Bende bize bir yuva olsun istedim. İkimizin içinde olduğu, hem ütü ve yemek ben yaparım. Temizlikten çok anlamıyorum."

Ağabeyimin düzenini bozmuştum. Hayal ettiğim bu değildi. Onu zor durumda bırakıp yerinden etmek değildi. Yüzümün düştüğünü görünce kaşlarını çattı.