Umaasa (Ba Sa Wala?)

chapter i x : school works

[★★★]

...Reporting, roleplays..group activities, and research..most importantly, our final defense..

Ever since nagstart na nga ang second quarter, halos wala na kaming mga time para makapagpahinga, or ma-enjoy lamang ang mga sarili namin.

Paano ba naman kasi? Kung hindi sa mga sunod-sunod na lapag ng mga activities ng mga professors namin, pagtatake down ng notes naman or meeting with our groupmates ang pinagkaka-abalahan ng buong classroom..

..Actually, sa point na 'to ng mga buhay namin, maswerte ka na nga if makakapili ka ng medyo mabait na leader..

...Leader na hindi ka i-oover work dahil lang sa obssesion nila with impossible to reach namang mga high grades..

Since busy na nga sa mga school works and wala din naman ni isang groupings para sa quarter na 'to ang naging magka-groupmate kami ni Vaughnn, as much as we both hate it..kung minsan talaga, hindi na kami nakakapag-usap dalawa..

..I mean, can you really blame one of us..?

Sa dinami-dami ba naman kasi talaga ng mga school works na pinapagawa sa amin, hindi lang ng mga professors namin kung hindi pati na ng mga leaders namin, kahit yung simpleng 'sabay na recess' namin na dati naming ginagawa ay slowly nawawala na din dahil kung wala naman sa meeting yung isa, nagnonotes naman yung isa..

...I hate it. I hated the feeling so much..

..Yung tipong sa simpleng asaran at bonding na nga lang namin ni Vaughnn na yun naalis lahat ng stress ko sa pag-aaral, aagawin at aalisin niyo pa sa akin..?

...Doesn't help the fact na halos kalahati naman ng mga groupings namin this quarter ay siya, yung Zaina na yun naman ang kagroupmate niya..

..Kairita, hindi ba?..

But, like the blessed girl I was, and luckily for me, kahit ganoon pa ang takbo ng mga schedule namin lately, to the point na hindi mo na nga maranasan ang Sabado at Linggo, Vaughnn didn't stopped on being that 'consistent bestfriend'.

He would always text me, asking if okay lang ba ako, if kamusta na ba ako. Hindi man niya ako nasasabayan sa recess, he would always make sure naman to text me if nakakain na ba ako.

If hindi naman niya ako nasasabayan sa pag-uwi, he would still make up for it by texting me if nakasakay na ba ako ng jeep, if natapos na ba yung mga meetings namin and most especially, if nakauwi na ba ako ng safe sa bahay namin..

...Funny enough, he even gives me assurance from time to time..

Yun tipon bang lagi siyang nagfifirst chat sa akin, lagi siyang nagbibigay ng mga small updates kung nasaan ba siya, kung sino ba mga kasama niya, and even, mga walang kwentang bagay gaya ng mga laruan na nakikita niya sa tuwing namimili sila.

Maybe, after din dun sa nangyari between me, Zaina, and him, he would always text me, repeatedly reminding me that if something ever happens between me and her, lagi daw siyang naroroon para tulungan at ipagtanggol ako..

...To summarize, yup..he was simply that type of guy. The type of guy na hinihiling ng lahat..but most importantly, is still my bestfriend..

..Bestfriend, pero sa asta at kinikilos naming dalawa towards sa isa't isa, bestfriend lang ba talaga yung lahat..?

...Hindi kaya nakakahalata na siya sa mga kinikilos ko lately kaya..sumasabay na lang siya sa agos ko..?

..One thing is for certain right now.. Bestfriend ko siya, bestfriend na tinataguan ko ng tunay kong nararamdaman towards sa kaniya..