"YARDIM EDİN!"
"ETRAFTA BİRİLERİ VAR MI?"
"KAYBOLDUM BEN YARDIM EDİN LÜTFEN" diye bağırmaya başladım
O kadar hızlı koşuyordum ki ağaç dalını bile fark etmemiş yere kapaklanmış ayağımı burkmuştum
"Ahh" yerde acıyla kıvranıyordum kurt sesleri gelmiş...
"Bende belediye başkanının bana verdiği yetkiye dayanarak sizleri karı koca ilan ediyorum" dedi defteri bize uzantınca imza atmıştık daha sonra ilk dans için biz kalkmıştık biz dans ettikten sonra halaylar çekilmişti göbekler atılmıştı ve ben hepsine katılmıştım en sonunda yerime oturduğumda
"Ay keşke rahat bir spor ayakkabı giyinseydim " dedim yanımda oturan "Rahatsız mı oluyor şuan topuklular ayakkabı seni?" Dedi
"Birazcık ama sorun yok düğün sonuna kadar dayanabilirim" dedim
"Emin misin?" dedi
"Eminim " dedim
"Peki" demiş ayağa kalkmış Murat'ın yanına gitmişti ona bakmayı kesip önümdeki şişeden su içtim
Sırada çalan şarkı Mahsun Kırmızıgül - dinle şarkısıydı bende hemen ayağa kalktım bu şarkıyı severdim
Ben oynamaya kalkınca Barın karşıma gelmişti ben bağırarak şarkıya eşlik ediyordum nede olsa bugün son günümde bu köyde. Evet bugün düğün bittikten hemen Barın'ın arabasıyla İstanbul'a onun evine gidecektik yanıma alacağım eşyalar önceden gönderilmişti
Şarkının sözlerine Barın'da benimle eşlik etmişti ellerinden tutup önünde oynamaya başladım gülümseyerek bana eşlik ediyordu
Müptela oldum aşka seninle Kayboldum gözlerinde Uçurumsun sen bu bedende Herşeyi bırakıp bir köşeye
Yanmaya hazırım ben Seninle ateşlerde
Tutsak Bu gönül sana tutsak Yasak Başkası sana yasak
Müptela oldum aşka seninle Kayboldum gözlerinde Uçurumsun sen bu bedende
....
"Kendine dikkat et" dedi Merve bana sarılarak
Düğün bitmişti üzerime Kalın askılı beyaz elbisemi giyinmiştim ve şuan herkesle vedalaşıyordum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Elbise temsili)
"Sen merak etme beni konuşuruz sürekli" dedim
"Tâbi hergün ara beni kesinlikle arayıp İstanbul'u anlatıcaksın buna mecbursun" dedi sahte kızgınlıkla
"Sende gelirsin İstanbul'a" dedim
"Tâbi önce sen git gez, dolaş her yeri tanı öğren sonra beni gezdirirsin" dedi
"Tamamdır " dedim gülerek ondan ayrıldıktan sonra ileride bana bakmadan oturan annemle babamı gördüm yanlarına gidip yere çöktüm ikisininde ellerini tuttum
"Anne... Baba... Beni büyüttüğünüz için size minnettarım hakkınızı asla ödeyemem yeri geldi kötü olduk sizi sinirlendirecek şeyler yaptım üzgünüm... Ama bugün gidiyorum işte belki bundan sonra görüşemeyiz bunca yılın hatrına bari bugün öpüp koklayıp yolcu etseniz beni?" Dedim gözlerimden yaşlar firar ediyordu ama içimde bir yerde bir umut vardı
İkiside hâlâ yüzüme bile bakmayınca umudumu kesmiş ayağa kalkmış onlara arkamı dönmüş yürüyordum
"Kızım" babamın sesiyle durdum
Kızım yıllardır duymak istediğim tek kelime. Babamdan ilk kez hakaret içeren kelimeler değil de sevgi sözcüğü kurmuştu...
Hemen babama döndüm ayakta kollarını açmıştı kollarının arasına girdim o da kollarını bana sarınca saçımı okşamaya başladı
" özür dilerim Alvinam, güzel kızım benim, her şey için özür dilerim" deyip kollarını üzerimden çekip arkasına bile bakmadan odasına gitti
Anneme döndüğümde bana tebessüm ettiğini görünce ona da sarıldım o da kollarını bana sarınca
Annem..."
"İstanbul şenlenecek, senin güzelliğinle daha da güzelleşecek güzel kızım" dedi
