"YARDIM EDİN!"
"ETRAFTA BİRİLERİ VAR MI?"
"KAYBOLDUM BEN YARDIM EDİN LÜTFEN" diye bağırmaya başladım
O kadar hızlı koşuyordum ki ağaç dalını bile fark etmemiş yere kapaklanmış ayağımı burkmuştum
"Ahh" yerde acıyla kıvranıyordum kurt sesleri gelmiş...
Sabah uyandığımda yanımda Barın yoktu, banyodan su sesleri gelince duş aldığını anladım yataktan kalkıp yatağın üzerini düzenleyip mutfağa indim ve ikimiz için de güzel bir kahvaltı masası hazırladım çayı da koyunca Barın aşağı inmişti.
"Günaydın" dedim gülümseyerek
O da aynı şekilde gülümseyip
"Günaydın, kahvaltı mı hazırladın?" Dedi
"Evet elimden geldiğince bir şeyler yapmaya çalıştım" dedim
"Güzel görünüyor" diyerek masaya oturdu bende karşısına oturduğumda
"Afiyet olsun" dedim
Kahvaltımızı yapmıştık ve Barın işe gitmişti bende bütün gün evde boş boş televizyon izlemiş evin her yerini dolaşmış ve akşam yemeği yapmıştım şimdiyse üzerime mor elbisemi giyinmiş Barın'ın gelmesini bekliyordum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Elbise temsili)
Zilin sesini duymamla heyecanla kapıyı açtığımda karşımda kesinlikle Mete'yi beklemiyordum
"Selam yenge" dedi gülerek
"Hoş geldin Mete içeri geç istersen,Barın henüz gelmedi birazdan gelir diye düşünüyorum " dedim kapıda hafif çekilerek
"Yok yenge hiç geçmiyeyim ben , Barın yolladı beni seni almam için. Hayri amca yani Selenin babası sizi yemeğe davet etmiş. Sen hazırlan bende bekliyorum yenge seni" dedi sevecen sesle
İyi de ben o kadar yemek yapmıştım o kadar süslenmiştim bu karı koca olarak evimizde ilk akşam yemeğimiz olacaktı, tüm emeklerime yazık olmuştu gerçekten...
Mete'ye gülümsedim "Çantamı alıp geliyorum" dedim
"Peki yenge" dedi o da gülümseyerek, odama çıkıp krem tonlarında olan çantamı aldım odadan çıkıp Mete'nin yanına aşağı indim kapıyı kapatıp onun arabasına geçtik, o şoför koltuğunda otururken bende yanına oturmuştum
Mete'yle hoş sohbet eşliğinde yolu bitirmiştik. Arabadan inince Barın'ın arabasını gördüm o da yeni gelmiş olmalıydı ki arabayı park edip indi o da bizi görünce şaşırmıştı daha sonra yanımıza geldi.
"Önceden gelmişsindir diye tahmin ediyordum" diye konuştu Mete
"Bende siz önce gelmişsinizdir diye tahmin ediyordum " diye cevap verdi bana bakıyordu hafifçe gülümsedim yani biraz kırgın olabilirdim ama onun suçu yoktu ki bilmiyordu o kadar yemek yapacağımı...
Mete önden geçerek kapıya gidip zili çaldı o sırada Barın'da konuşmaya başladı
"Selam" dedi bana yaklaşarak dibimdeydi resmen
"Selam" dedim aynı şekilde
"Nasılsın?" Diye sordu gözlerimin içine bakarak
"İyiyim, sen nasılsın?" Dedim
"İyiyim " dedi durdu beni süzdü tekrar konuştu
"Mor yakışmış" dedi
Utangaçça gülümseyip
"Teşekkür ederim" dedim gözleri dudaklarımda durunca yüzüme yakınlaşmaya başladı
Mete bize boğazını temizleyince bakışlarımı Barın'dan çekip o tarafa döndüm kapıda Mete ve bir kadın vardı hizmetçiydi sanriim çünkü üzerinde hizmetçilerin giyindiklerinden vardı
Barın elimi tutup yürümeye başladı içeri girdik kadın bizi yaşlı bir adamın ve yılan bakışlı Selenin yanına getirdikten sonra gözden kayboldu.
Barın her şekilde sahte olduğu belli olan gülüşüyle
"Hoş bulduk Selen" dedi.
"Acıkmışsındır yemeğe geçelim " dedi Hayri amca yemek masasına doğru giderek arkasından gitmeden önce Barın tekrar elimi tuttu yemek masasına gittiğimizde Barın sandalyemi çekti ona gülümseyip oturdum o da yanıma oturunca Selen cadısı bana kötü bakışlarını yolluyordu onu es geçip konuşan Hayri amcaya odaklandım
