"YARDIM EDİN!"
"ETRAFTA BİRİLERİ VAR MI?"
"KAYBOLDUM BEN YARDIM EDİN LÜTFEN" diye bağırmaya başladım
O kadar hızlı koşuyordum ki ağaç dalını bile fark etmemiş yere kapaklanmış ayağımı burkmuştum
"Ahh" yerde acıyla kıvranıyordum kurt sesleri gelmiş...
Alvina'nın uyuyor olduğunu düşünerek odasına dalmıştım fakat o pencerenin önünde ayakta şortuyla duruyordu.
Bu kızı ben hergün evde bu şekilde mi görecektim? Kendimi zor tutuyordum zaten ve o hiç yardımcı olmuyordu.
Arkadaşlarımın gelmesini istemişti ve onlar için onca hazırlık yapmıştı onun mutlu olması beni de mutlu ediyordu...
O hazırlanıp aşağı indiğinde tamda kapı çalmıştı Ve o yine çok güzel görünüyordu
Mete ve Alper içeri geçtiğinde Selen boynuma sarılmış yanağımdan öpmüştü Alvina'ya baktığımda gülen yüzü solmuş başını eğmişti, Seleni omuzlarından tutup kendimden uzaklaştırdım gözleri Alvina'yı bulunca
"Barın senin bir Hizmetçin olduğunu bilmiyordum" dedi
Alvina'ya baktığımda başını eğmişti yine
"Hizmetçim yok zaten Selen tanıştırayım karım Alvina " dedim Alvina'yı hizmetçim bulması saçmaydı hiç hizmetçiye benzer yanı yoktu onun
"Sen ne zaman evlendin?" Dedi şaşkınmış gibi hallere bürünerek
Alvina'ya baktığımda kafasını kaldırdı
"Ben odama çıksam iyi olur" deyip odaya çıktı
Selene dönüp
"Ne yapmaya çalışıyorsun Selen?" Dedim sinirle
"Ne yaptım ki şimdi ben" dedi
"Evlendiğimi biliyordun zaten karımla tanışmaya geldiniz buraya" dedim sinirli çıkan sesimle
"A unutmuşum hayatım kusura bakma da yani kız da zaten ne bileyim köylüye benziyor hiç sana göre biride değil yani ben nerden bilebilirim" dedi gülümseyerek
"Alvina hakkında düzgün konuşsan iyi olur Selen, ayrıca Alvina tam da bana göre biri senin aksine ondan dolayı onunla evlendim zaten, Aramızda ki tek yakınlık baban yüzünden ama bir daha karım hakkında böyle konuşursan babanla dahil görüşmeyi keserim o yüzden ayağını denk al " Diyerek Alvina'nın odasına çıktım
"Alvina?" Diyerek girdim odaya boy aynasının önündeydi büyük ihtimalle Selenin dediklerini düşünüyordu
"Efendim Barın bir sorun mu var?" dedi gülümseyerek ama yalan gülümsemeydi bu
Yanına gidip önünde durdum
"Selen adına özür dilerim " dedim
"Hayır sorun yok" dedi yalandan tebessümle sesi titriyordu
"Evli olduğunu bilmiyordu sonuçta, beni de sana yakıştırmadı zaten,odadan çıkmam söz aşağı inmem asla-" ellerimi yüzüne koydum akmaya başlayan göz yaşlarını sildim o ağlayınca içimde bir şeyler burkuluyordu, her şeyi yanlış anlamıştı ve yakışmadığımızı düşünmüştü oysa ben gerçekten çok yakıştığımı düşünüyordum.
"Hayır biliyordu gerçekten söylemiştim boş konuşur o öyle bilmiyor gibi davrandı konuştum ben onunla herkes biliyor evlendiğimi" dedim
"Sorun yok gerçekten, sen in aşağı arkadaşlarının yanına " dedi gülümseyerek hâlâ yalandan gülümsüyordu
İnelim arkadaşlarımın yanına seni bekliyorlar tanışmak için sabırsızlanıyorlar" dedim gülümseyerek
"Ben inmesem-" sözümü kestim
"İnelim karıcığım " dedi elini tutarak kapıya doğru yürümeye başladım
"Barın -"
"Alvina hadi güzelim " dedim sitemle yürümeye devam ederek
Aşağı indiğimizde çocuklarla Alvina tanışmıştı ve iyi anlaşmaya başlamışlardı
"Barın'da az çakal değilmiş yani kimseye göz ucuyla bile bakmadı hiç şimdide bulmuş fıstık gibi kızı evlenmiş hemen" diye Alper iltifat edince utanmıştı
"Ee şey kahve içer misiniz?" Dedi konuyu değiştirerek ona baktığımda kızarmıştı. Kızarınca ne kadar tatlı olduğundan haberi var mıydı acaba?
Alvina çok güzeldi bunun farkında mıydı bilmiyorum ama olmalıydı herkesin beğendiğine emindim.
Gözlerim anlık olarak dudaklarına kayınca yutkundum öpmüştüm ben o dudakları, ilk öpücüğünü almıştım neden bilmiyorum ama bu beni çok mutlu etmişti. Yani o gece zorda kalmış olsamda dudaklarının tadı çok güzeldi.
Ben bunları düşünmüş dalarken Alvina'nın sesiyle ona döndüm elini bırakmamı isteyince zorlukla elini bıraktım çocuklar kıkırdayınca daha çok utanınca gülümsemeden edemedim.
Çocuklar işle ilgili bir kaç sorun olduğunu söyleyince çalışma odasına geçelim dedim, çocuklarla beraber Selende kalkınca bakışlar ona döndü
"Selen sen Alvina'yla otur kaynaşırsınız hem biz işimizi halleder ineriz aşağı" dedim
"Ama Barın" dedi cilveli görünmeye çalışarak bu haline göz devirmek istesem de kendimi tuttum
"İşle ilgili Selen" dedim itiraz istemeyen ses tonuyla
Oflayarak kalktığı yere geri oturdu Mete ve Alper'i çalışma odasına gönderip mutfağa girdim
Güzelim biz çalışma odasında olacağız Selenle otursan sorun olur mu?" Dedim
"Sorun yok" dedi o güzel gülümsemesiyle
"Tamam o zaman... Kahveler hazırsa alayım ben" dediğimde başımla onaylayııp hazırladığı tepsiyi uzattı gülümseyerek aldım elinden sonra mutfaktan çıktım
Elimde tepsiyle çalışma odasına girdim Mete şerefsizi elimde keklerle kurabiyelerle dolu tepsiyi görünce hemen elimden aldı masamın bana ait koltuğuna oturduğumda Alper'in sorgulayıcı bakışlarıyla karşılaştım
"Dökül bakalım kardeşim" dedi
"Ne döküleyim kardeşim?" Diye sordum
"Yenge işini dökül Barin, sen öyle hemen evlenecek bir insan değilsin kardeşim o yüzden anlat " dedi Mete konuya eşlik ederek
