"YARDIM EDİN!"
"ETRAFTA BİRİLERİ VAR MI?"
"KAYBOLDUM BEN YARDIM EDİN LÜTFEN" diye bağırmaya başladım
O kadar hızlı koşuyordum ki ağaç dalını bile fark etmemiş yere kapaklanmış ayağımı burkmuştum
"Ahh" yerde acıyla kıvranıyordum kurt sesleri gelmiş...
Pencerenin önünde olan koltuğa yan şekilde oturup bacaklarımı kendime çekip kollarımı dolayıp başımı da bacaklarıma yaslayıp yağan yağmuru izleyip göz yaşlarımın akmasına izin verdim
Aradan geçen saatler sonra göz yaşlarım durmuş akşam olmuştu ve ben hiç hareket etmemiştim odamın kapısı tıklandı ardından Barın odaya girdi
"Alvina, şey Meteler gitti sanada selam söylediler gitmeden önce seni görmek istediler uyuyorsundur diye rahatsız etmek istemediler" diye açıklama yaptı
"Anladım, pekala" deyip kafamı geri aynı pozisyonda cama çevirdim
"Çocuklar seni çok sevdi ve yaptıklarını çok beğendiler" dedi
Hiç kendimi bozmadan
"Bende onları sevdim iyi çocuklar" dedim tâbi Selen hariç
"Sen iyi misin?" Dedi yanıma gelip karşıma oturarak
"Bir şey mi yaptı? ya da bir şey mi dedi?" diye sordu
"Hayır elbisemi ve beni çok beğenmiş " dedim çatallaşmış sesimle
"Selen annesiz büyüdüğü için ve Hayri amcanın tek kızı olduğu için biraz şımarık büyütüldü, Hayri amca babamın en yakın arkadaşıydı oradan Tanışıyoruz Selenle tek samimiyetimiz Hayri amca yüzünden " diye açıklama yaptı
"Anladım " diye mırıldandım
Kafamdan tutup yüz yüze gelmemizi sağladı
"Uyu artık dinlen " dedi elleri yanaklarımdayken
Ama ben asla uyuyamazdım çünkü yağmur daha da hızlanmış ve gök gürültüsü çoğalmıştı
"Sen gidip uyu bende uyurum zaten " dedim gözlerimi kaçırarak
"Kesin uyu " deyip yanımdan kalkıp kapıya doğru gitti
Bende korkuyla yağmura bakıyordum bu gece nasıl geçecek diye düşünerek
"Bir sorun mu var Alvina" Barın'ın sesiyle ona döndüm ve hayır anlamında kafamı salladım
"Pekela, ben gidiyorum o halde bir şey olursa yan odadayım " dediğinde ona döndüm kafamla onayladım
"İyi geceler " deyip odadan çıktı
Bende burada durmanın anlamsız olduğuna karar verip yatağa geçtim yorganı üzerime çekip sıkıca tuttum ama nafileydi... Bir süre hâlâ uyuyamayınca kalkıp mutfağa indim kendime su su doldurup ağzıma götürdüm
"Alvina? Neden hala uyanıksın?" Diyen Barın'ın sesiyle ona döndüm
Suyu içip bardağı lavaboya kattım
"Şeyy... Su içmek için kalktım" dedim gözlerimi kaçırarak
"Sen ne için uyumuyorsun?" Diye sordum
"Uyku tutmadı" dedi
"Ve Alvina hiç yalan söylemeyi beceremiyorsun" dedi
"Anlamadım?" Dedim
"Neden uyanıksın doğruyu söyle" dedi
"Gökgürültüsünden uyuyamıyorum" diye itiraf ettim
"Hmm anladım, ne yapsak" dedi düşünür gibi yaparak
"-Yapsak derken? Sen uyu ben de uyumaya çalışırım zaten " dedim
"Gel hadi" diyerek elimden tutup merdivenlerden yukarı çıkıp odasına soktu bizi.
"Beraber uyusak sorun olur mu , senin için?" Dedi şokla ona baktım
"Ne?" Dedim şaşkınca
"Koca yatak bir tarafta sen bir tarafta ben yatarız işte rahatça " dedi
"Sen rahatça uyu ben odamda uyurum " diyerek kapıya döndüm, döndüğüm gibi kendimi yatakta buldum çünkü Barın kolumdan çekiştirerek yatağa atmıştı şaşkınlıkla ona baktım , o da bana sırıtarak bakıyordu
"Sırıtma " dedim çatık sinirle
Ama o hala sırıtmaya devam ederek bedenimi süzdüğünde sırıtması soldu kafasını çevirip ağzının içinde mırıldandı, üzerime baktığımda üzerimdeki gömlek geceliğin düğmesinin ikisi açılmış göğsüm hafif belli oluyordu hemen yorganın altına giyindim
