Villains Revenge

CHAPTER 07

NIGHT'S POV

Ang sinag ng buwan ang naging ilaw ko sa pupuntahan ko, I never called Kira dahil alam kung meron 'yon ginagawa ngayon.

Hindi mawala sa isipan ko ang nangyari matapos namin bumalik sa Japan, tanging pag hinga ko lang ang naririnig ko. Wala ako sa mood para malaman pa 'yon pero ang patayin niya kami ay hindi makatarongan.

Lumiko ako pero nag tago dahil ang daming tao-han pala nag ba-bantay dis-oras ng gabi.

Nakiramdam ako kung ilan sila sa labas, limang tao sa labas at sampung tao sa loob.

Dahan-dahan akong umakyat sa likod bahay, hindi naman ako nabisto.

Kinuha ko kaagad ang granada at tinapon sa labas kung saan ang limang tao nag ba-bantay.

I heard the alarm, maraming lumabas ngunit isang tao lamang ang hindi lumabas kaya't i-isang tao lamang ang pakay ko.

Ricky Park.

Kinuha ko ang baril, nilagyan ko 'yon ng silencer at inakyat ang second floor.

Binuksan ko ang pinto, nagulat ng makita ako ngunit hindi ako nagulat ng makita ko siya.

Lumapit ako sa kaniya, umupo ako sa shivel chair habang tinitingnan lamang siya.

"You must be Night." Sambit ni Ricky.

"Pleasure to meet you, Ricky-san."

"What do you want from me?"

"Your life, of course!"

"I don't wanna die here, Night."

Nilapag ko ang dalawang baril at isang balisong, muli ko siyang tiningnan.

"Choose, Ricky-san." Sabi ko.

Nag hihintay lang ako rito, dumating bigla mga kawal niya, ngumisi siya sa'kin at natatawa habang tumayo at lumapit sa'kin.

"Night, you don't know you're messing with." Sambit niya.

Inikot niya ang shivel chair ko, naka handa ang dalawang baril sa mag kabilang binti ko, muli ko kinasa ang baril at pinag ba-baril habang umiikot ako.

Pinahinto ko ang shivel chair at tumayo, kinuha ko ang balisong at tinapon 'yon sa katabi niyang tao-han, muli akong umupo at tiningnan siya ng maigi.

"You're in my hands, Ricky-san. Choose what do you like, Ricky-san." Sabi ko.

Hindi siya maka paniwalang na ubos ko ng isang minuto ang tao-han niya kaya't ganito nalamang ako titigan.

"I will pay you double, Night! Please, spare my life!"

"How much?"

"Ten mil---"

He died.

Kinuha ko ang paint brush sa'king leather jacket at ang dugo niya ang ginawa kung paninta.

Gumuhit lang ako habang nag hihintay sa mga ka-pulisan, muli akong tumingin lahat wala ng buhay.

Nag lakad-lakad lang ako't maya-maya pa ay nag iikot-ikot na ako tila nag hihintay sa pag dating nang mga pulis.

"Sit down for awhile, Night! You make me dizzy."

Biglang tumaas ang kilay ko ng tingnan ko siya. Bakit ba 'to nandidito?

"You're done to your mission, Night."

"Oh, I was waiting with cops, Kira."

"What?!"