"Kimsesiz." diye fısıldadı. "Kimsesizler." derken sesi biraz yükselmişti. "Biz sokağın bile kucak açmadığı kimsesizleriz. Bizim geçmişimiz kan kokuyor Hazan. Biz yalnızca aynı acıdan vurulmuş insanlarız. " dikleşti. "Burası bizim şehrimiz. Buras...
Ben geldim. Evet biliyorum biraz uzun bir ara oldu. Bunun sebebi Kimsesizler Şehrini büyük bir istekle yazmaya başlamış olman. Beklentim büyüktü sizlerden.
Çünkü kimsesizler şehri ne kadar bir khrgu olsa da gerçek yaşamdaki çoğu şeyi de içine hapsedecel bir kurgu. Onların kimsesizliği tek kendilerine değil hepimize sesleniş aslında.
Bunu görün istedim. Fakat okuma ve beğeni sayıları arasındaki derin boşluklar, yorumsuz saatırları görünce yazma hevesim kırıldı sanırım. Hevesimi geri kazanmak biraz zaman aldı.
Şimdi döndük. Kimsesizlere kaldığımız yerden devam edebiliriz. Umarım bu kez her satırda varlığınızı hissetirirsiniz. Sizleri çok seviyorumm. Keyifli okumalar.
Oy ve yorum yapmayı unutmayın olur mu çiçeklerim?
Şarkı: Hazan/ rody dünyada❀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
HAZAN DEMİRHAN
"Seninle bir şey konuşmalıyım." dedim ciddi bir ses tonuyla.
