Beraber müzik dinlemelerinin ardından 3 saat geçmişti ve vargas hâlâ kendi hislerini çözememişti.En büyük nedenlerinden biri ise ebrar'la yaptığı her aktivite ona gene eski sevgilisini gün geçtikçe hatırlatıyordu.
onda suç bulmuyordu ama kafası bu denli doluyken kızın ona ne yaptığını düşünüyordu.
Antremanın hemen ardından herkes dinlenmek için evlerine dağılacakken eda vargas'ı yanına çağırdı.
Vargas üzerini hızlıca değiştirdikten sonra eda'nın yanına oturup konuşmasını bekledi.
"Vargas iyi olduğuna emin misin?" dedi eda sorgulayıcı bir şekilde
vargas bu soruya ilk anlam veremedi,bi süre yerdeki eşyalarıyla bakışırken nihayet eda'nın sesini daha yeni duymuş gibi;
"Evet bir sıkıntım yok eda abla,neden sordun ki?" dedi yalandan.Yalan söylediği o kadar belliydi ki ağzından yalanlar çıksa da gözleri acı çektiğini tam anlamıyla gösteriyordu.
"Vargas bir sıkıntın olduğu zaman,her zaman burda olduğumu biliyorsun illa sıkıntın olmasına da gerek yok hep gel sohbet edelim yanındayım unutma bunu olur mu?" dedi tüm içtenliğiyle.
Vargas uzun zaman sonra bu sözleri duyunca gözlerinin dolmasına engel olamadı,insanlar hakkında bazen çok yanlış düşündüğünü,gereksiz çekingen davrandığının farkındaydı ama elinde olan bir şey yoktu.
"Teşekkür ederim eda abla iyi ki varsın,yarın görüşürüz" deyip ayaklandı ve kapıya doğru yürümeye başladı.Son bir kez daha el sallayarak tam kapıyı kapatacakken dibinde duran ebrar'la birlikte yerinden sıçraması bir oldu.
"Ödümü kopardın! Ne işin var senin burda?" dedi vargas bütün siniriyle.
"Hepimiz çıktık baktım sen yoksun,seni merak ettim."dedi ebrar tüm sakinliğiyle.
"Niye bekledin beni eda ablayla bir şey konuşmam gerekiyordu o yüzden geciktim" diye açıklama yapmak zorundaymış gibi hissetti kendini vargas.Bu kızı bazen hiç anlamıyordu çıkmaması gereken yerlerden çıkıyor,bazen ortalıktan tamamen kayboluyordu.
"Ne konuştunuz? Kötü bir şey yok umarım?" dedi ebrar sanki hiç bilmiyormuş gibi.Asıl amacı vargas'ın feci köpeklerden korktuğunu bilerek onunla en azından arabaya kadar gitmek istemesiydi,olmadığını görünce geri arabadan inip soyunma odasına bakacakken gelen seslerle duraksayıp bütün konuşulanları dinlemişti.
"Senin merak edebileceğin bir şey yok,bir kaç bir şey sordu" dedi vargas.
Ebrar hiç inanmamış gibi yaparak gözlerini kıstı vargas'a karşı ama bi yandan da içinde onu dürten soruyu sormadan da kolayca bu mevzuyu silip atamazdı.
"Peki öyle olsun bakalım." diyip geçiştirdi ebrar.
Kilitlenmiş gibi birbirlerine hâlâ bakan ikili arkadaki Zehra'nın sesini duyarak birbirlerinden kopup o sese yöneldiler.
"Napıyorsunuz orada? Gelin artık sizi bekliyoruz." dedi zehra sitemkâr bi şekilde.
"Geliyoruz" diye cevap verip,ebrarın önünden geçerek arabaya doğru yürümeye başladı.Güzel ilerliyor mu bilmiyorum ama daha sık aktif olacağım kesin.Umarım beğenirsiniz
Sağlıcakla kalın-Deniz 🤍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Querencia" #ebgas
RomantizmVargas,hayatının düzgün gidemediği dönemde ya müziğe ya da başka yöntemlerle kafa dağıtmaya çalışırdı.Ama nerden bilecekti ki Ebrarın bütün yöntemlerden kendine daha iyi gelebileceğini?