Sadece Bir İş? (biraz ara verildi)

13

Sabahın benim için erken olan yedisinde uyandım. Ryan başını yastığa gömmüş bir eliyle de elimi tutmuş,hala uyuyordu.

İlk önce uyandırasım geldi ama sonra kıyamadım ona. Zaten dün ikimiz de yorulmuştuk. Dinlensin.

İlginçtir ki erken kalkmama rağmen dincim.

Dün geceden sonra herkes dinç olur

Öhm.

Kendime bir kahve yapıp balkona çıktım. Hava deniz kenarı için gayet serindi. Ve dünkü cehennem azabından sonra mükemmel gelmişti.

Biraz üşür gibi olduğum an omuzlarıma inen hırka ile irkildim.

"Günaydın birtanem."
Ryan'ım ya.

"Günaydın aşkım. Ne kadar sessiz geldin ha."

"Korktun mu?"

"Hayır."

"Peki."
Ardından öpücük.

Bugün 3 günlük Antalya maceramızın son günüydü. Artık döneceğiz.

"Maça hazır mısın?"
İçeri geçmiş yatakta uzanıyorduk.

"Sanırım evet."

"Neden sanırım?"

"Her zaman az da olsa hazır değilmişim hissi oluyor içimde."

"Neden?"

"Bilmiyorum. Sanırım her duruma hazırlıklı olmak için."

"Hazır ol. Kazanacağız."

Nefes aldı ve yüzünü bana döndü

"Hazırım, kazanacağız."

Bir süre daha yatakta uzandık. Sonra kahvaltıya inmek için hazırlandık. Ardından da Sebastian'a uğrayıp birlikte salona indik.

_
"Akşama kadar boşuz. Kafeye falan gidelim mi?"
Sebastian'ın buraların havasını bilmediği belli diyeceğim de iki gündür burada antrenman yapıyorlar.

"Oyun kesinlikle gitmemizden yana."

"Antrenmanda yandık, bir de kafeye de mi yanasın geldi?"

Ryan ile arka arkaya konuşmuştuk. Birbirimize bakıp gülümsedik.

"Aman ya. Çok sıkıcısınız. Akşam gidiyoruz bir gezmemiz yok."

"Gezerken başına bir şey gelsin de o zaman görürsün sıkıcılığı. İsmail hoca bir güzel eğlendirir seni."

Yanımıza Seba'nın önerisi sırasında gelen Ferdi'nin cümlesi ile hepimiz güldük. Sebastian hariç.

"Senin dolaşasın var herhalde."

"Evet."

"Maçtan sonra İstanbulda bol bol gezeriz. Hem bildiğim Çok iyi yerler var. Şehri de gezdiririm size."

"Anlaştık. İstanbul'a döner dönmez gidiyoruz."

Beş yaşında çocuk eyliyoruz sanki yahu.

-
"Sebastian hadi otobüs bizi bekliyor!"
Ryan ile Sebastianla buluşup birlikte geçecektik otibüse ama beyefendi hala hazırlanıyordu. Maça çıkacaksın bitecek yani neye hazırlanıyorsa.

"Geldim geldim."
Sebastian sonunda odasından çıktığında Ryan omzuna bir yumruk attı. Gülüştüler. Ben de kafa bularak konuştum;
"Sanki Ryan ile biz değil de sen sevgilisin Seba."

İkisi de güldü.

"Kim bilir belki öyleyizdir."

"Belki mi? Öyle değil miydik?"