Merhabalaar ♡
Baya beklettim farkındayım ama sınavlar falan derken halden anlarsınız diye umuyorum...
Tatile girdiğimiz için iki kitabıma da en güzel zamanı ayıracağımdan emin olabilirsiniz...
Diğer bölümü de çok bekletmeden size kavuşturacağım.
Keyifli okumalar!Bölüm Şarkıları
Dedublüman - Rüya Gibi
OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI
UNUTMAYALIM! ☆
📍
Saçımdaki eller canımı yakmıyordu, canımı yakan insanlığın bu denli kül olmuş olmasıydı.
"Sen kimsin?"
Sesin sahibi sorusunu sorduğunda ona dönmeye çalışmama izin vermiyordu.
"Sen kimsin dedim!" Elleri saçlarıma daha sıkı tutunduğunda acıyla inledim.
"Öğretmenim ben, yeni atandım." Adam ellerini hafif gevşettiğinde ondan tarafa dönebildim. Elleri hala saçlarımı tutuyordu.
"Biz burda istemeyiz hoca falan!" Cümlesi biter bitmez bir araç sesi duyuldu. Yeniden görüş açıma giren komutanın arabası son sürat geldi ve bize çarpmadan tam önümüzde durdu.
Aracın durmasıyla sürücü koltuğundan inen komutan ile saçlarımdaki eller çekildi. Öylece kaldığımızda komutan yüzüme bile bakmadan adama yöneldi, geri geri gitmeye çalışan adamı yakasından tutmasıyla kendimi geriye çektim.
"BİR DAHA! BİR KADINA EL KALDIRDIĞINI GÖRÜRSEM MUHTAR! BIRAK KADINI, KENDİ CANINDAN, KANINDAN BİR İNSANA BÖYLE BİR HAREKETİNİ GÖRÜRSEM! TERÖRİST NİYETİNE SENİ DE VURURUM!"
Yine yüzünde maskesi vardı, ela gözlerindeki öfke korkunçtu. Karşısındaki adamı titretecek cinsten bir bedene, bir sese sahipti.
"Ben bilemedim." Bana ahkam kesen adam şimdi kekeleyerek konuşuyordu.
"Bileceksin! Karşında okumuş, vatanı için buralara gelmiş bir insan var lan! Kaybol şimdi!"
Öylece kalmıştım yanlarında, sesim soluğum çıkmamıştı. Adam gözden kaybolduğunda bile öylece yere bakıyordum, elimdeki çantalarımı sıkmaktan parmaklarım kızarmıştı.
Koluma değen parmakları ile kendime gelip kafamı kaldırdım.
"İyi misin?" Buz gibiydi sesi yine.
Gülümsediğimde gözleri gülümsememe kaydı.
"İyiyim, teşekkür ederim. Siz ne için geri geldiniz?" Tesadüf değildir diye düşünüyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURŞUNİ
General Fiction!YETİŞKİN İÇERİK / ASKER KURGUSU ! "Ne kadar da yakışmış bu kurşuni renk sana." Yine beni görmezden geldiği bir gün daha. Alışıyordu insan, bir süre sonra sevilmemeye, yok sayılmaya, itip kakılmaya. Alışıyordu insan, tanıdığı bir insanın artık yaba...