!YETİŞKİN İÇERİK / ASKER KURGUSU !
"Ne kadar da yakışmış bu kurşuni renk sana." Yine beni görmezden geldiği bir gün daha.
Alışıyordu insan, bir süre sonra sevilmemeye, yok sayılmaya, itip kakılmaya.
Alışıyordu insan, tanıdığı bir insanın artık yaba...
Merhabalar... Öğrencilerin en gergin olduğu hafta gelip çattı maalesef yine... Sınavhaftası! Bende bir öğrenciolduğumiçin malumunuz haftaya yokum, e bölüm de yok haliyle:( Hepimizin kazasımübarekolsuncanlarım, başarılar hepinize şimdiden♡
Bu bölüm tamamen Karan'ın anlatımıyla yazıldı, tahmin edersiniz ki çok çokzorlandım. Kendimi onun yerine koymak çok zor geldi, umarım hislerini güzel yansıtabilmişimdir. Umarım beğenirsiniz. Keyifli okumalar!
Bölüm şarkısı medyadaki şarkıdır! Açıp dinleyerek okumanız tavsiye edilir! (Ağlatır)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
OY VERMEYİ VE SATIR ARASI YORUMLAR YAPMAYI UNUTMAYALIM ☆☆☆☆☆
Karan Kılıç'ın ağzından...
Çok zordu. İçinde bulunduğum durum, mesleğim, yaşadıklarım, hayatım, hepsi çok zordu. Ama alışmıştım, duygusuz olmaya, görmezden gelmeye ve dahasına. Kollarımın arasına yığılan cesetler yıkmamıştı beni, babamın cesedi kollarıma düştüğünde de yıkılmamıştım. Toprağa verdiğim canlar yıkmamıştı, sarsmıştı sadece. Bana bu öğretilmişti çünkü, duygusuz olmak öğretilmişti. Babam yoktu, anam yoktu, kardeşim yoktu, eşim yoktu.
Eşim, Efsun. Adı gibi büyü olan kadın, hayatımın en ortasına düşen kadın, değer verdiğim ama sevmediğim kadın.
