The Gun Show | omegaverse

6| Aşk

Selam! Geçen bölüm tamamem Devrim'in bakış açısından yazmıştım. Bu sefer Serra'dan anlatmak istedim.

Keyifli okumalar! ♡
××

[Alfa]

Devrim'in o kadar sevinmesinden hepimiz anlamıştık derslerin hepsinden geçtiğini. Evin içinde sevinçli bir küçük çocuk gibi koşturmasıysa çok komik ve sevimli gelmişti gözüme.

Tabi bu koşturması bittiğinde dibime girip belimden çektiği gibi dudaklarıma yapışmasını hiç kimse beklemiyordu. Zaten o yüzden aşırı utanıp da suspus olmuştum.

Şimdiyse koltuğun bir köşesinde oturmuş hâlâ utangaçlığımdan kurtulmaya çalışıyordum.

Normalde gerçekten arsız bir tiptim. Çoğu şeyden çekinmez, korkmazdım. Hatta tanıştığımızdan beri genelde ilk adımları atan da ben olmuştum ama ailelerimizin yanında utanmadan edemiyordum işte. Gerçekten kafamı kuma falan gömmek istiyordum.

"Serra Abla, şimdi abim sizin şirkette mi çalışmaya başlayacak?"

Dikkatimi halıdan çekip Berkan'a yönelttim.

"Yani, isterse evet, istemezse herhangi istediği bir şirkete gider. Zaten havada kaparlar onun gibi öğrenciyi."

Devrim'ın sırıtarak bana baktığını gördüğümde damağımı şaklatarak güldüm ve ondan tarafa bakmadım. Salak delta, her onu övdüğümde göğsü kabarıp aptalca sırıtıyordu. Egosunu beslemeye ihtiyacı vardı gerçekten. Muhtemelen vücudundan da memnun değildi çünkü ne zaman dokunsam kendini geri çekiyordu ama beni arzuladığını da çok güzel belli ediyordu.

"Serra kızım, bu gece buradasın, değil mi?"

"Şey..."

"Aa! İtiraz etme ama artık. Bizimki hep geliyor size, ruh eşisiniz siz kızım, biz de ailen olacağız, çekinme artık."

Dudaklarımı birbirine bastırıp çaresizce ruh eşime baktım. Güzel güzel bakıyordu bana. Ondan da utanıp gözlerimi kaçırdım ve annesine döndüm tekrar.

"O zaman tamam, kalayım."

"Ha şöyle! Ben sana yatak hazırlayayım hemen." diyerek ayaklanan kişi babası oldu. "E hadi hane halkı siz de bir zahmet kalkıp yataklarınıza gidin de gençlerin yatacak yeri boşalsın."

Derya Abla ve Berkan tek odaya doğru ilerlerken Salih Amca da beni nazikçe yerimden kaldırıp kanepenin altını açtı. Oradan iki yorgan iki yastık çıkardı. İki de nevresim çıkarıp kanepeyi yatağa çevirdi. Devrim'in yatağıydı.

Salona geri giren Derya Abla'nın elinde de kendisinden daha ağır olduğunu düşündüğüm bir yorgan vardı. Zorlanıyor gibi görünüyordu bu yüzden hemen yanına gidip yorganı ondan aldım. Yün yorgan olduğu için ağırdı gerçekten.

"Sağ ol Serra'cım. Şuraya serebilir misin onu?"

"Sereyim hemen." dedim ve yere düzgünce serip tek kişinin rahatça yatabileceği bir yer yatağı oluşturmuş oldum. Sonrasında da Salih Amca nevresimi serdi üstüne. Diğer yorgana da aynı nevresimin kılıfını geçirdi. O sırada boş durmak istemeyip ona yardım ettim. Derya Abla da yastık kılıfını geçirdi.

Devrim tüm bu süreç boyunca kendi yatağını yapmakla uğraşmıştı. Aslında eli çabuktu ama detaylarla uğraştığı için biz her şeyi halledene kadar anca yapmıştı.

"Hadi bakalım, iyi uykular herkese."

Biz de onlara iyi uykular diledikten sonra odaya doğru gittiler. Biz de ruh eşimle baş başa kalmış olduk.