The Gun Show | omegaverse

8| Delta Gücü

"BAS LAN BAS!!"

"DEVAM!"

"DURMAK YOK DELTA!!!"

"KOŞ!"

Duyduğu tüm kelimeler ölüyor gibi hissetmesine rağmen devam etmesini sağlarken daha hızlı koşmaya başladı Devrim. Bitmişti resmen. Üç saattir antrenman yapıyordu ve şimdi soğumak için koşuyordu. Tüm pili bitmiş gibi hissetse bile koşmaya devam etti.

Serra'ların adamlarının özel olarak çalıştığı spor salonuna gidiyordu. Henüz bir hafta oluyordu çalışmaya başlayalı ama bütün adamlar onu sevmiş, kardeşleri gibi görmeye başlamışlardı. Bir de Serra'yla ruh eşi olduklarını öğrenince daha da bir gaz vermeye başlamışlardı deltaya. Öyle ki şimdiden kilo almış, güçlenmişti beklenmeyecek seviyede. Kurdu bile daha rahat hissediliyordu ve delta bedeniyle tamamen barışınca kazanacağı gücü hayal bile edemiyordu. Kesinlikle herkesi karşısında tir tir titretecek, gerçek bir delta olacaktı. Kafaya koymuştu.

Nitekim dediği gibi yapmak için varını yoğunu ortaya koydu da. Vazgeçmeden çalıştı, yoruldu, pes etmedi. Devam etti ve çalışmalarının meyvesini almak için her şeyi yaptı. Belirli bir beslenme düzeni vardı artık, günde minimum kaç litre su içeceği belliydi ve haftanın her günü spora gidip bedeninin sınırlarını zorluyordu. İnsanüstü bir güçle, özveriyle çalışıyor ve kafasına koyduğunu yapmak için gayret gösteriyordu.

Şimdi spordan dönmüş, duşunu almış vaziyette ruh eşinin yanında dinleniyordu. Artık onun evinde de eşyaları vardı, çok sık birbirlerinde kalır olmuşlardı. Özellikle spora başladıktan bir buçuk hafta sonra Serra onu boşladığı için trip attığında yakınlaşmışlardı. Şimdi üç haftalık bir serüvendir devam ederken birbirleriyle vakit geçirmek ikisi için de önemli bir öncelik haline gelmişti.

"Sevgilim..." dedi Serra ruh eşine iyice yanaşıp. Yatakta yan yana uzanıyorlardı ve deltasının kollarını okşuyordu alfa. Bir bacağını deltanın diğer tarafına atıp çevik bir hareketle kucağına oturdu. Ona yukarıdan bakmak yerine eğilip uzun saçlarına daldırdı ellerini ve gözlerini kapatıp alınlarını birbirine yasladı.

"Güzelim?"

"Biraz... sevgi?"

Devrim gülümsedi ve ellerini alfanın bedenine sarıp üzerine uzanmasını sağladı. Sırtını ve saçlarını okşayarak yakınındaki yüzüne öpücükler kondurmaya başladı.

"Çok mu özledin beni?"

"Evet, doğru düzgün özlem gideremiyoruz ki. İkimizin de işi var sürekli. Üstelik artık sen de görevlere gitmeye başlayacaksın. Aynı görevlere gitmemiz için biraz daha zaman geçmesi gerekli."

"O niye o? Güzelimden ayrılmam ben!"

Serra kıkırdayıp burnunu ruh eşinin boynuna sürttü. "Beni muhtemel çatışma bölgelerine gönderiyorlar sevgilim, henüz silah kullanmaya o kadar hakim değilsin, seni tehlikeye atamam."

"Serra'm, güzelim... belirtmek isterim ki askerliğini yapmış sağlıklı biriyim. Nasıl silah kullanacağımı gayet iyi biliyorum. Sizin abiler de inceliklerini öğretiyor. Hayır yani, kilo verip çökmeden önce gayet bıçkın bir delikanlıydım, askerdeyken de meyvesini çok yedim bunun."

"Yani sen askerden döner dönmez tanışsaydık beni köşebaşında falan götürecektin ayak üstü?"

Devrim kahkaha atıp sevgilisinin saçlarının üstünü öptü.