Telefona kaç dakikadır baktığımı bilmiyordum. Kafamdaki bütün duygular birbirine girdiğini hissediyordum ama bu karmaşanın içinde hangi duygu ağır basıyor onu da bilmiyordum. Telefonun ekranının kapanmasıyla kendime geldim. Başımı kaldırıp camdan boş gözlerle bakmaya başladım. Bu boşluğu ilk kez yaşamıyordum. Annem öldüğü zaman da aynı boşluğa hapis olmuştum. O zaman bu boşluğu benden alıp götüren, dolduran adam şimdi aynı boşluğu yaşama sebebim olmuştu.
Devamı gelicek tabii kii öylesineee atmak geldi içimdenn
En azından bölüme girdiğinizde yıldız bırakın lütfennn🥺
Yıldıza dokunursanız sevinirimmmm🍯😚❤️☺️
İnşallah bütün işleriniz dersleriniz yolunda giderr öpüyorummmm ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Manolya
Novela JuvenilFarklı bir kokudan şüpheye, oradan buralara kadar gelineceği bilinmeyen bir yaşam. Ya da oradan buralara kadar gelen travmalar, korkular ama siz yine de yaşam deyin içimizde kalsın sessizce...
