ရင္မွာသီေသာႀကိဳး( ရင်မှာသီသောကြိုး )

ရင်မှာသီသောကြိုး (အပိုင်း ၄)

မနက်မိုးသောက်၍ ဦးညိုမင်းအစကလိုပဲရုံးတက်ရပါတော့မည်.....။တိမ်လွှာပြင်ပေးသောမနက်စာကိုစားပြီး အရံသင့်ပြင်ထားသော ထမင်းချိုင့် ကိုဆွဲလျှက် အစည်းအဝေးရှိသည်ဟူ၍ ဦညိုမင်းအပြေးအလွှားပင် ရုံးသို့သွားလေသည်။....
ရုံးသို့ရောက်လာခဲ့ပြီး..ရုံဝန်ထမ်းသားများကလဲ အကုန်ဆုံလျှက်။မလာသေးသောသူမှာခန့်ထည်အောင်ပင်....။ထိုအချိန်တွင် စတိုင်ပင် ဘောင်းဘီအနက်...ကုတ်အိန်ကျီအနက်ဖြင့်...ဖိနပ်သံ ဒေါက်...ဒေါက်...ဒေါက် အသံဖြင့်တွဲလျှက် မြင်လိုက်ရသည် မှာ ခန့်ထည်အောင်ပင်ဖြစ်သည်...အားလုံးအရိုအသေပေးသောဟန်ဖြင့်
မတ်တပ်ရပ်၍အလေးအစားပြုသည်..ခန့်ထည်အောင်က​​​​​​ေတာ့ ဘာအပြုမှူမှမပြဘဲ သူနေရာတွင် မတ်တက်ရပ်ကာစကားစပြောလေသည်..

''အားလုံးထိုင်ပါ...ကျွန်တော်အခုအစည်းအဝေးခေါ်လိုက်ရတဲ့အကြောင်းအရင်းကတော့...
ကျွန်တော်တို့အမရာဏီ ကုမ္မဏီက စည်းကမ်းတွေ ပျက်ပြားနေတယ်လို့ ကျွန်တော်ခံစားနေရတယ်...အဲ့ကိစ္စအတွက်ကြောင့် ကျွန်တော် စည်းကမ်းချက်အသစ်တွေ ထုပ်ရပါလိမ့်မယ်....
ဘယ်သူဘာပြောချင်ပါသလဲ...''

ခန့်ထည်အောင်ပြောလိုက်သောစကားကြောင့်
တစ်ရုံမှာမှင်သက်သွားတော့သည်။..မျက်နာများမှာလဲ ဒေါသငွေ့အရိပ်အယောင်များပါလျက်ပင်...။
ထိုအချိန်တွင် ထိုရုံးမှစာရိုက်ဝန်ထမ်းမောင်ကောင်းမြတ်က မတ်တပ်ထရပ်ကာပြောလိုက်သည်။....

''မင်္ဂလာပါ ဗ်...ကျွန်တော်နာမယ်မောင်ကောင်းမြတ်ပါ...ကျွန်တော်တို့ဒီရုံးမှာလုပ်လာတာကြာပါပြီ...တစ်ယောက်မှစည်းကမ်းမပျက်ခဲ့ဖူးပါဘူး...ဘယ်လိုသောကြောင့်အကိုက ဒီလိုထင်ပါသလဲဆိုတာ...ကျွန်တော်ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်အနေနဲ့သိပါရစေ...''

မောင်ကောင်းမြတ်သည် စကားကိုယဉ်ကျေးပျူ
ငှာစွာဖြင့် ခန့်ထည်အောင် အားပြောလိုက်သည်..
ခန့်ထည်အောင် ၏ မျက်နာသည် ဒေါသလုံးများကြီးထွာလာကာ လေသံခက်တင်းတင်းဖြင့်....

''မင်းပြောချင်တဲ့သဘောက ငါကမတရားမင်းတို့ကိုပြောနေတယ်ပေါ့...မင်းကဘယ်လောက်သိ
ဘယ်လောက်တက်လို့ ဝင်ဆရာကြီးလုပ်နေတာလဲ.........ဒေါ်သောင်း......သူကိုသုံးလစာပေးပြီး
အလုပ်ထုပ်လိုက်ပါ....''