''ဒါ....ရုံးရဲ့ (3) လချုပ်စရင်းပါ..သူဌေးလေး။..''
ဒေါ်သောင်းသည် ခန့်ထည်အောင်အား စရင်းချုပ်စာအုပ်ကိုပေးပြီးသည်နှင့်အခန်းထဲမှထွက်သွားသည်....။ထိုအချိန်တွင် ခန့်ထည်အောင်ဆီသို့ဖုန်းဝင်လာသည်။....ထိုသူမှာ ခန့်ထည်အောင် ၏ဖခင် ဦးဘုန်ခေါင် ပင်ဖြစ်သည်။....
''ဟဲလို... အဖေ...ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ''
''သား...အဲ့မှာ အဆင်ပြေရဲ့လား..ဘာသံကြားသေးလဲ''
''အေးဆေးပါအဖေရာ.. အဖေရော ပုဂံမှာနေရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား..."
"အဖေကပြေတယ်...အခုသတင်းကြားနေတာ..
ရန်ကုန်မှာ ရဲတွေခြေရှုပ် နေတယ်ဆိုလို့ သားကိုဖုန်းဆက်ကြည့်တာ..."
"အဖေဘာတွေစိတ်ပူနေတာလဲ...."
"ခန့်ထည်အောင်...မင်းလုပ်ထားတာ ပိတော့ပိရိပါတယ်နော်။....''
"အဖေစိတ်မပူပါနဲ့..ခန့်ထည်အောင်ပါ...အဖေ့သား အေးဆေး.....သားစုံစမ်းကြည့်အုံးမယ်..
သားတို့ကိစ္စဝင်ရှုပ်ရင်တော့..အပြတ်ရှင်းပစ်မယ်''
ဤသို့ ခန့်ထည်အောင်နှင့်သူ့အဖေ ဖုန်းပြောနေသည့်စကားကို ဦးညိုမင်းကြားသွားခဲ့လေသည်။
ထိုသို့ဖြစ်ရခြင်းမှာ ဒေါ်သောင်းသည် ဦးညိုအား
ဖိုင် တစ်ခုကျန်ခဲ့လို့ သွားပေးခိုင်းရာ ကြားသွားရခြင်းဖြစ်သည်။....
''ဒေါက်...ဒေါက်...ဒေါက်..''(တံခါးခေါက်သံ)
''အဖေ...လူလာနေလို့ ဒါပဲ..သားကြည့်လုပ်လိုက်မယ်''
ထိုသို့ပြေားရင်း ခန့်ထည်အောင် ဖုန်းကို ကပြာကယာ ချလိုက်သည်။.....
''ဝင်ခဲ့ပါ...........အော်...ဦးညိုမင်းပါလား..ဘာကိစ္စ''
''ဒေါ်သောင်းက ဒီ ဖိုင်လေး သူဌေးလေးကို ပေး ပေး ပါဆိုလို့...''
''ဟာ..ဦးညိုကလဲ သူဌေးလေးလို့မခေါ်ပါနဲ့ ခန့်ထည်လို့ပဲခေါ်......... ရတယ်''
''သူဌေးလေးပဲ...(သူဌေးလေးလို့ခေါ်ရမယ်)ဆိုတဲ့ စည်းကမ်းချက် ထုပ်ထားတယ်လေ...''
''ဦးညိုတစ်ယောက်အတွက်ပဲ ခန့်ထည်အောင် လို့ခေါ်ခိုင်းတာ....ခန့်ထည်အောင် လို့ပဲခေါ်ပါနော်.."
YOU ARE READING
ရင္မွာသီေသာႀကိဳး( ရင်မှာသီသောကြိုး )
Fantasyဦးနဲ့ကလေးရဲ့အချစ်ဇာတ်လေးတစ်ပုဒ်။ ဦးနဲ႕ကေလးရဲ႕အခ်စ္ဇာတ္ေလးတစ္ပုဒ္။
