Bhouzsx Suga [BOOK 1: COMPLETED]

BS[55]

ANO BANG MAGANDA? HAPPY O SAD ENDING BWAHAHA!!! MWEHEHE!!! HAHAHA!! HIHIHI!!! TANGINA.

[Suga POV]

Antagal nila Misha. Bakit naman kaya? Baka nag jollibee pa yun? Kingina naman.

Andami ng tao dito at late na siya ng 3 minutes nakakahiya.

Karamihan ng mga dumalo dito sa kasal namin eh mga governor at mayors. Tapos yung iba pang sikat.

Misha hindi mo ba ako sisiputin?

Pagmumukhain mo lang ba akong tanga dito?

Kung ganun lang din, di sana sinabi mo na noon pa.

Gagaguhin mo lang ata ako eh. Tsk.

[Misha POV]

Nabangga kami.

Patay na ako.

I kennot!

Pero hindi ako nagpatinag. Kahit pa may dugo na sa noo ko bumangon padin ako.

Ginising ko si Mama.

"Ma, gising. Buhay pa tayo" sambit ko kay Mama. Napadilat naman si Mama.

"Anak ayos kalang ba?" nag aalala nya sambit sakin at chineck pa kung may mga gasgas ako. Pero may sugat ako sa noo.

"Manong!" tawag namin sa driver. Hindi pa sya patay.

Bigla namang nagsidatingan ang mga ambulansya.

Alam nyo ba na pumailalim kami sa gulong netong malaking truck na 'to.

"Maam ayos lang po ba kayo?" tanong ng babae sakin.

Tumango tango lang ako at inilabas kami sa kotse ng dahan dahan.

"Maam dadalhin po namin kayo sa hospital" isasakay na sana nila ako dun sa parang higaan na urrrr...

Pero...

"Ma sila na bahala sa inyo" sabi ko kay Mama at tumakbo.

"Maam saglit saan po kayo pupunta!!" sigaw ng babae sakin pero binitbit ko ang gown ko at tumakbo palayo sa kanila.

Kahit may sugat sa noo ko. Kahit naaksidente ako tatakbo parin ako sa simbahan hangga't kaya ko.

Takbo lang Misha kahit nahihilo ka na. Inaamin ko na nakaka-trauma ang pumailalim sa isang ten wheeler truck. Akala ko katapusan ko na.

Suga andyan na ako. Malapit na! Konting bonggaler nalang.

Malapit na ako sa simbahan. Ayan na Misha. Takbo pa!...

Kaya ko pa ba? Ansakit ng buong katawan ko. Grabe! Ugh.

[Suga POV]

Bigla namang may tumawag sakin. Sinagot ko naman yun at ang sabi nya...

0____0

NAASIDENTE DAW ANG SINASAKYAN NILANG KOTSE? TANGINA!

Agad akong tumakbo palabas ng simbahan. Nagulat naman yung mga tao. Pero hindi pwede 'to.

Lumabas ako at mabilisna tumakbo kung saan nangyari ang aksidente.

Misha sana ayos kalang. Nag aalala ako sayo. Gaga ka wag ka munang mamamatay. Kakasal pa tayo.

Hindi ko napigilang tumulo ang luha ko habang tumatakbo.

Maya maya may nakita akong natakbong babae.

SI MISHA!

"MISHA!!!!" sigaw ko at tumakbo kami sa isa't isa.

Nung mga 20 meters palang ang pagitan namin tumigil kami kasi hingal na hingal kami sa pagtakbong dalawa.

Tumingin kami sa isa't isa at ngumiti kahit hingal na hingal.

Pagtapos namin magpahinga saka kami lumapit sa isa't isa pero paglapit nya sakin bigla nalang syang bumagsak sakin.

"Misha! Misha! Wag mo sabihing patay ka na?! Kingina wag mo ko iwan!!!" sigaw ko. Tapos meron pa syang dugo sa noo. Malaki yung sugat tapos ngayon ko lang napansin na may dugo sa likod nya.

"MISHA?! MISHA GUMISING KA! ANONG NANGYARI?!" sigaw ko habang nakahiga sya sa lap ko.

Puno na ng dugo ang wedding dress nya pati ang kamay ko.

Pagtingin ko sa likod nya may hiwa na at konting bubog.

Nahiwa siguro ng bubog yung likod nya. Kaya madaming dugo ang nawala sa kanya.

"Misha wag kang bibitaw ah! Ikakasal pa tayo! Dadalhin kita sa hospital!" agad ko syang binuhat at dinala sa pinakamalapit na hospital.

Pagdating namin sa hospital agad syang sinugod ng mga doctor sa operating room.

Napaupo nalang ako dito sa labas ng pinto ng operating room.

Bigla namang nagdatingan sila Mama, oo si Mama, umuwi sya galing L.A dahil dito sa kasal ko. Pati ang mga timang at si Monique tsaka si Jackson.

"Suga anak. Kalma ka lang" sabi ni Mama at niyakap ako.

"Ma si Misha. Ma si Misha" wala na ako sa sarili ko. Umiiyak na ako sa balikat ng Mama ko.

Yung mga timang naman hinahagod nila ang likod ko.

"Pre masamang damo si Misha. Hindi mamamatay yun" sabi ni Hobi.

"Oo nga, hindi yun basta basta namamatay" sabat pa ni Jimin.

"Makakaligtas si Misha. Yun pa, utol ko yun eh" sabi ni Badjao.

"Wag kayong pakampante. Kinakabahan ako kay Misha" sabat ni Jackson.

"Suga wag kang mag alala, pag nawala si Misha pwede mo pa naman akong balikan eh" sabi ni Monique.

"Hoy Monique sabi mo ako lang?" angal ni Taehyung.

"Olol! Di pa naman kita sinasagot eh" sabi ni Taehyung.

"Anak magdasal tayo." sabi ni Mama.

Agad kaming nagdasal. Yung mga timang naka luhod pa para daw matupad talaga.

Misha sana mabubuhay ka pa.

TO BE CONTINUED...