Instagram: betllznn
KUMA
YAZAR: BETÜL
BÖLÜM: 4
Babam ayağa kalkıp bana tokat atacakken birinin kolunu tutup gteri ittirmesiyle babam geriye doğru gitti. Kim olduğuna bakınca Hıyar olan olduğunu fark ettim. Hala hıyar diyorum Ah!
" Haddinizi bilin! " Hıyarın gür sesi sert ve otoriterdi. Babam bana kötü bir şekilde bakıp, ki bu sen göreceksin bakışıydı, yerine oturdu.
" Ben haddimi bilirim Berzan ağam. Ama o hala benim kızım ve benim evimde yaşadığı sürece de saygıda kusur etmeyecek! " Babamın Berzan isminden sonra konuştuğunu dinlemedim aslında. Bir an ben gerçekten Serhad'ın o olduğunu düşünmüştüm. Ya da istemiştim. Çünkü şu anda sebepsiz bir şekilde hayal kırıklığı yaşamıştım.
" O zaman yanınızda misafirleriniz olduğunu bilin. Kızınıza terbiyenizi biz yokken verin! " Adının Berzan olduğunu öğrendiğim hıyar tekli koltuğa geçti ve oturdu. Peki Serhad hangisiydi? Hıyar olan Berzan'dı ve küçüğü olmayacağına göre kahverengi saçlı kaslı kuslu olan adam mıydı? Oh, hayır!
" Evet, o zaman yüzükleri takalım. " Sefran ağanın kalkmasıyla yüzüğü benim parmağımı çekerek taktı. Sanki parmağımı uzatmayacağımı biliyordu.
" Hayırlı uğurlu ola. " Sefran ağa daha sonra Berzan'ın parmağına yüzüğü takınca şaşkınlıkla baka kaldım. Berzan, Serhad mı? O nasıl oluyo?
" En kısa sürede düğün , kına olsun bitsin. Gelin evini yordamını bilsin. " Safran ağa hıyarın alnınmı öptü sonrada elini bana uzatınca tiksintiyle elini alnıma değdirdim. O aileden nefret ediyordum.
" Tamam Sefran ağam en kısa sürede yaparız. " Babam ellerini önünde birleştirerek germanları yolcu etti. Kafam allak bullaktı. Serhad denen adamla evlenecektim. Hıyarın adı Berzan'dı ama beni Berzan'a verdiler. Serhad kim? Vaz mı geçtiler? İki adamla falan mı evlendiriliyorum?
" Naze ne oluyo? O adamın adı Berzan değil mi? " Naze bana gerizekalı gibi baktı.
" Bilmiyo musun Keçkamin Adamın iki adı var. Ailesi Serhad der aileden olmayan herkes Berzan der. " Ne alaka? Bir isim yetmemiş miydi de sınıf ayrımcılığı yapıp farklı isim kullanıyordu?
" Neyse ben geçiyorum odama. " Odama gidip kıyafetlerimi değiştirdim ve kitap okudum. Bir süre sonra sıkıldım ama ağlayıp zırlamak bana göre değildi. Sonra yüzüm soyuluyordu. Kafamı dağıtmam gerekiyordu. Kapı açılınca annem içeriye geçti. Başımı öptü.
" İyi geceler kuzum . " Kapıyı kapatıp çıkınca yatağıma uzandım.
Çok bencildi be hayat . Kimseyi düşünmüyor. Kim masum fark etmiyor. Kimine güzel , kime kötü tarafını gösteriyordu. Ben ne şansızım ki kötüye denk geldim. Kötü hayat, kötü şans. Kimse seçemezdi doğacağı yeri, aileyi.
Bunuda ben seçmedim. Hayallerimin aksine ,kiminle evleneceğimide ben seçmedim. Her şey yalandı aslında. Herkes bencil. Ben babamın kurbanıyım. Bana acımadan teyzemin sonunu bana reva gördü. Annem sustu. Öz kardeşine olanlardan sonra beni onlara veriyorlardı. Bana beyaz gelinlik giydirip o aileye, eli kanlı yaşayan ölü olan birisinin sebebi olan aileye gelin gidiyordum. Ölüm elbisesemi giyip yaşayan bir ölü olacaktım. Bu mu herşey? Bu kadar. Burada değerli kadın yoktur. Değerli erkek vardır. Eğer erkek çocuk doğurmazsan seni diri diri yakarlardı. Beni yaktılar. Daha çocuk vermeden, evlenmeden ailem yaktı. Bende yakacaktım.Herkesi, herşeyi.. Yandığım kadar, hatta daha fazla yakacaktım beni yakanları...
