KUMA ๑ 21

6.6K 197 26
                                    

KUMA


YAZAR :BETÜL


BÖLÜM: 21

Uzuuuun süredir yollarda geçiyor her şey. Artık bir dur diyelim değil mi :D bir duralım :))


Sonunda arabadan inebildiğimde eve bakıp iç geçirdim. Kendi evime gelmiştim ve biliyordum. Bir süreliğine... Yavaşça arkamda Azad ve Berzan'la ilerlemeye başladım. Kapının tam önünde durunca Azad'ın kapıya vurmasını bekledim. Kapıyı Annem açmıştı. Bana öfkeyle bakıp, üzerime gelip bağırarak saçımı tutmuştu. 


" Seni namussuz, ailemizi rezil ettin. " Ben sessizce beklkiyordum. Bağırmak yoktu, yapma demek te yoktu. Berzan annemin elini ittirip beni kendine çekmişti.


" Artık yapacak bir şey yok. Bir an önce Narin'le imam nikahı kıyarız zaten. Cezasını vermek te şu saatten sonra size düşmez. Akşama doğru bizim eve gelirsiniz. " Berzan beni tekrar arabaya doğru bindirmeye çalışırken annemin arkadan bağırdığını duydum.


" Hala bizim kızımız. Dersini de ancak biz veririz. Sana kalmamıştır. O zaamn akşama kadar bizde kalacak. " Berzan cenesini seğreltip sinirle kolumu bıraktı. Annemin yanına yürüdü ve beni arkada bıraktı. Tek duam beni bırakmamasıydı. Yani ona muhtaç değildim. Ama korkuyordum. Annem, Azad, ninem babam..


" Ben Narin'i akşam almaya geeleceğim. Ve yüzünde ya da hiçbir yerinde bir zarar görmeyeceğim. O zaman yakarım burayı. " Gidiyordu. Kotkuyola Azad'a baktım. Sırıtıp içeriye doğru yürümüştü. Berzan ise birden sağa yönelip Azad'ın kolunu çekti.


" Sen akşama kadar evde durmayacaksın anladın mı? Eğer eve adım atarsan haberi alırım. Zaten birazdan adamlardan biri burada bekler. Sakın Narin'e kalkmasın o elin. Bu sefer kırarım o elini. Bana bekmadan Azadı kolundan çekip ittirdi ve arabasına binip gitti. Ben de öylece kaldım. Arkama bakamıyordum. Annem hala kapıdaydı ve bakamıyordum. Şimdiye kadar ölmediğime şükür mü edeyim lanet mi okuyayım artık anlayamıyordum.


" İçeriye geç . " Annem sinirle konulunca başımı eğip içeriye yürüdüm. Baş kaldırırsam daha kötü olacaktı biliyorum. Bu yüzden sesimi çıkarmayacaktım. Ninem minderde oturmuş bana bakıyordu.


" Biqeşt gözüm görmesin seni. Kendi namusunu da bizim namusumuzu da ayaklar altına aldın. " Bakışlarımı kaldırıp yutkundum.


" Birine kçmadım, kendim kaçtım sadece. " Öfkeyle yanındaki bastonunu kaldırıp yere vurdu.


" Kimin evinde kaldın? Kime gittin? Biz bilmeyecek, öğrenmeyecek sandın sen? " Berzan mı haber vermişti yani. Aklıma Azad gelince derin nefes çektim. Tabii ki Azad haber vermişti. Başka kim verecekti. Berzanın böyle bir şey yapmayacağını düşünüyordum. Herhangi bir güven kelimesi yok bunda. Sadece öyle hemen yetiştirecek biri değildi bana göre.


" Kimseyle yanlış bir şey yapmadım ben. Bana yardım ettiler. arkadaşımın ağabisiydi sadece. " Başını çevirip tesbihini eline aldı ve bana bir daha bakmadı. Annem de bana döndü.


" Hadi biz cahiliz, seni zorla evlendiriyoruz. Peki sen? Kaçarak kendini kurtaracağını sanmışsın. Hem de erkek evinde kalmışsın. Sen neysin? Sen az akıllı olsan böyle kaçmazdın. " Dediği doğruydu. Hayatım boyunca annemden duyacağım en mantıklı kelime sanırım şuan bu olmuştu. Şimdi diyecek tek sözüm yoktu işte.


" Yukarıya çık gözüme gözükme. Sana haddini bildirmesini bilirdik ama Berzan'a dua et sen. " Gözlerimi devirip ses çıkarmadan odama çıkacaktım ki dışarıdan gelen seslerle terasa girdim. Dışarıda kadınlar oturmuş konuşuyorlardı. Geri çekilip dinlemeye başladım. Alçaktı ve birkaç adım mesafe vardı.


" Bu kız şimdi kuma gidecek. Haberi var mıdır? "Kadınlardan biri kahkaha attı.


" Aslında diğer gelin gidecekti ama sırf bu salak kız yüzünden gitmeyecek. Kendine etti ne ettiyse. "


Kendine etti ?


Benim yüzümden mi  gitmeyecekti?


---


Türkçe konuşmalarda cek cak falan yazım yanlışı değil onlar. Sadece dil anlatma farklılığı düşünün. Cümle yağılarını ona göre kuruyorum. Yani türkçe konuşmaları farklı olduğunu düşünün. Ağır bir dül kullanıyorlar çünkü normalde de.

Yorumlar hala az... Birazcık belirtin lütfen..

.

Buse buradan sana sesleniyorum :D kız mal, niye aramadın. Sinema??  Beni unutuysan kafana terlik atacağım. Sen bekle :D 

KUMAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin