b / ayber

üç.

"veda eden sözlerindeyim hâlâ."

a'dan, b'ye mektuplar.

iyi okumalar. 🧚‍♀️

kitabımın arasında kuruttuğum o mor çiçeğe rastladım. 

hatırlar mısın, bilmem. aramızda minik bir kırgınlık olmuştu ve sen o çiçeği bulup bana getirmiştin. küçük, gösterişsiz bir şeydi belki ama ben zaten seni hep böyle zamanlar severdim. asıl gösterişin verilen şeyde değil; onu verirken hissettirdiğin duygularda olduğunu anlattım. 

sen ise anlattığım şeyi bana hissettirdin. bu, ders niteliğinde bir hissettirişti çünkü adeta bir öğretmen olmuştun kalbimin içerisinde. daha önceden bildiğim, sana öğrettiğim ne varsa unutturuyor ve üstüne türlü türlü güzellikler ekleyerek hissettiriyordun bana.

bana öğrendiğin ne varsa birer birer zorlaşıyor artık. güzelleşemiyorum, kızıl. izlerinin yerini ağrılar alıyor. kimseye anlatamıyorum bu hissi, kendime bile. evet, üzgünüm. gidişindeyim hâlâ. göğüs kafesim ilk günkü gibi sıkışıyor ama izlerimin yerini ağrıların alması... 

sanırım ruhum çekiliyor. 

ben sana dokunmak istiyorum. tenime değdiğinde yıldızlar serpiştirdiğin parmaklarını sevmek, bileğine dokunmak istiyorum. 

saçlarını okşadığım o günü hatırlıyor musun? 

resul amca vefat ettiğinde bir balyozla duvar kırdırtmıştım sana. sonra evine dönmüştük ve beni odana almıştın. orada, o kapı kapanınca hüngür hüngür ağlamıştın kucağımda. çok sayıklamıştın uykunda, ben de saçlarını okşamıştım. 

hani sana hissedemediğin her şefkati hissettiriyordum, berk... neden bıraktın beni? 

ben sensiz yapamıyorum, izlerim çok ağrıyor. onlar yıldız değil artık... birer ateş parçası ve tenimi yakmaktan başka bir işe yaramıyorlar. 

neden söndürmüyorsun dudaklarınla? 

a'yı neden b'nin yanından ayırıp başka harflerin yanına koydun, berk? 

keşke geri gelsen. 

a, sana ulaşmak için birçok kelimeden kurtulmaya çalışıyor ve seni hâlâ çok seviyor, 

gidişine rağmen. 

a'dan, b'ye.